Wielkie odkrycie geograficzne Wielkie odkrycie geograficzneDo czasu wielkich odkryć geograficznych związki Europy z innymi cywilizacjami świata były bardzo słabe. Kolejne stulecia przyniosły wzrost wpływów Europy na innych kontynentach; były okresem ich podporządkowania potrzebom Europejczyków. Dziś temat dla wszystkich podróżników i nie kolonialna PortugaliiTrzy kraje w latach 1492-1700 były najbardziej prężnymi w dziedzinie kolonialnej ekspansji. Portugalczycy jako pierwsi podjęli wyprawę do Chin i Indii drogą morską. Wybrali oni drogę wschodnią – wiodącą wzdłuż zachodnich wybrzeży Afryki i przez Ocean Indyjski. Po wieloletnich próbach, których efektem było poznanie zachodniego wybrzeża Afryki, w 1487 roku Bartolomeu Diaz dotarł do przylądka Dobrej Nadziei. Dziesięć lat później inny Portugalczyk – Vasco da Gama, dopłynął do zachodniego wybrzeża Indii. Pomimo wrogości mieszkających tam muzułmanów załadował swe statki przyprawami – pieprzem i cynamonem – które z ogromnym zyskiem sprzedał w Europie. Wydarzenia te zapoczątkowały ożywione kontakty handlowe między Azją Południowa i Dalekim Wschodem a Europą poprzez Ocean Indyjski i Ocean to początek handlowego panowania Portugalczyków nie tylko na tym szlaku, lecz także na całym Dalekim Wschodzie. W pierwszej połowie XVI wieku stali się oni wyłącznymi dostawcami przypraw do Europy. Stare szlaki prowadzące przez Bliski Wschód i Egipt zanikły. Portugalia zdobyła monopol nie tylko na handel przyprawami – miała też w wieku XVI wyłączność na dostarczanie niewolników murzyńskich do Europy ze swych kolonii w kolonialna HolandiiW początkach następnego wieku pojawiło się ogromne zagrożenie dla portugalskiego handlu – Holendrzy. W ciągu 10 lat niemal całkowicie wyparli Portugalczyków z większości ich azjatyckich baz handlowych i przejęli szlak handlowy do Europy. Zdobyli też wyłączność na kontakty handlowe z Japonią. Najważniejszym wydarzeniem było odkrycie morskiej drogi do Indii przez Krzysztofa Kolumba. Opierając się na istniejących obliczeniach dotyczących równoleżnikowej rozciągłości Azji i długości obwodu Ziemi, doszedł – jak wiemy – do mylnego wniosku, że odległość zachodniego skraju Europy od wschodniego wybrzeża Azji wynosi nie więcej niż 3000 mil morskich. Po kilkudziesięciu dniach żeglowania, 12 października 1492 roku dotarł do wysp Morza Karaibskiego. Można więc powiedzieć, że Kolumb w swym poszukiwaniu drogi zachodniej przypadkowo odkrył Amerykę – ląd, o którego istnieniu Europejczycy nic nie wiedzieli. Odkrycie Kolumba miało jednak bardzo duże znaczenie dla ludów zamieszkujących oba kontynenty amerykańskie. Dało to początek również podbojom obu Ameryk przez Hiszpanów. Tym, co skłaniało Hiszpanów do niebezpiecznych wypraw w głąb obu Ameryk, była legenda o El Dorado – kraju złota i srebra i tak od roku 1519 Herman Cortez dotarł do państwa Azteków w Ameryce Północnej, a w latach 1531-1535 Francisco Pizarro do Imperium Inków. Na tych obszarach Hiszpanie znaleźli znaczne ilości kruszców kolonii i handel z hiszpańską Ameryką przyniosły bogactwo Anglii i Holandii, a nie Hiszpanii. Napływ do Ameryki hiszpańskiej rzemieślniczych wyrobów z Anglii zahamował na wiele stuleci rozwój rzemiosła, a później przemysłu w wielkich odkryć geograficznychWielkie odkrycia geograficzne, a w szczególności odkrycie Ameryki przyczyniły się do rozwoju wszystkich państw europejskich. Ludzie zaczęli wiedzieć więcej i poznawać inne narody i kultury. Odkrycia te dały również początek wielkiej kolonizacji, do której przyłączyli się Anglicy i Francuzi. Bez wątpienia odkrycia geograficzne przyniosły wiele pozytywnych skutków, miedzy innymi: nowe rynki zbytu, rozwój techniki morskiej, rozwój oświaty, potwierdzenie tezy, że Ziemia jest okrągła, możliwość podróżowania. Były również negatywne skutki, takie jak: piractwo, rozwój niewolnictwa, zanikanie starych bez wątpienia można stwierdzić, że liczne podróże otworzyły umysły ludzi na nowe przygody i nie tylko.

Przyczyny odkryć geograficznych. a. polityczne: - zdobycie Konstantynopola przez Turków, - ograniczenie znaczenia handlu lewantyńskiego. b. społeczne: - zakończenie wojny z Maurami w Hiszpanii pozbawiło źródeł utrzymania rycerstwa hiszpańskiego i portugalskiego, - sukcesja feudalna, czyli dziedziczenie majątku przez najstarszego syna

Dodaj recenzję: Kod: 0121398 Producent: Visual System Dostępność: Dostępne Ilość:szt. 69,99 zł Plansza dydaktyczna przedstawiająca Wielkie odkrycia geograficzne. Doskonała na zajęcia z geografii. Zawiera informacje o najważniejszych odkryciach geograficznych oraz wzmianki o odkrywcach, którzy tych odkryć dokonali. Uczniowie zatem poznają przebytą drogę Ferdynanda Magellana, Vasco da Gama, Krzysztofa Kolumba czy też Marco Polo. Nieoceniona pomoc na zajęciach z geografii. Z pewnością ozdobi każdą salę lekcyjną oraz zaciekawi uczniów. Ta bardzo przydatna i estetycznie wykonana plansza dydaktyczna pokryta jest cienką folią bezbarwną, dzięki czemu jest łatwa do utrzymania w czystości i odporniejsza na proces starzenia papieru, a także płowienia kolorów. Można po niej pisać pisakami ścieralnymi wprowadzając dodatkowe oznaczenia i notatki dydaktyczne. Plansza może być także zwijana do przechowywania. Plansza posiada specjalny haczyk, dzięki któremu łatwo zawiesisz ją na ścianie. Wymiary:70 cm x 100 cmWykonanie:Papier kredowy o gramaturze 250 g. Ofoliowana, wyposażona w listwy metalowe i zawieszkę. Grupa produktowa: Plansze dydaktyczne Polecamy produkty

Używamy cookies i podobnych technologii w celach: świadczenia usług, reklamy, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza,że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. Pamiętaj, że zawsze możesz zmienić te ustawienia. Szczegóły znajdziesz w Polityce prywatności i plików cookies SZKOŁA PODSTAWOWAPLASTYKA 2022SPECJALNE POTRZEBY EDUKACYJNESENIOR 2022REZERWA OŚWIATOWA OPIEKA PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNA. SPECJALNE POTRZEBY EDUKACYJNEMEBLE DLA EDUKACJIAKTYWNA TABLICA 2022WSZYSTKIE PRODUKTYMEBLE I WYPOSAŻENIEEDUKACJAŻŁOBEK I PRZEDSZKOLEKLASY I - IIIKLASY IV - VIIIJĘZYK POLSKIMATEMATYKAGEOGRAFIAHISTORIABIOLOGIACHEMIAFIZYKAPRACOWNIA JĘZYKOWAWSTĘP DO PROGRAMOWANIASZKOŁA ŚREDNIAPLASTYKAMUZYKA I TEATRZABAWKI I GRYINTEGRACJA SENSORYCZNAMAŁA MOTORYKADUŻA MOTORYKAKULTURA FIZYCZNAZABURZENIA ROZWOJOWE I NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ INTELEKTUALNAWYBITNE UZDOLNIENIANOWOŚCI 2020-2021NOWOŚCI 2021-2022SPRZĘT MULTIMEDIALNYSERIE MEBLOWELABORATORIA PRZYSZŁOŚCISTOŁÓWKA SZKOLNA I WYPOSAŻENIE KUCHNIPLACE ZABAWSZKOŁA ŚREDNIA 2022MALUCH + OPIEKA ŻŁOBKOWAPRACOWNIE NAUK PRZYRODNICZYCHPOLECAMYOUTLET, PROMOCJE, WYPRZEDAŻEŻŁOBEK I PRZEDSZKOLETIK 2022NOWOŚCIWYPRZEDAŻKREATOR OFERTWSZYSTKIE PRODUKTY › EDUKACJA › KLASY IV - VIII › HISTORIASymbol:VS0211Jednostka miary:sztWaga produktu:0,21 kgStawka VAT:23%ilość: sztcena: 55,00 złAktualne ceny sprzedaży znajdują się w naszym sklepie internetowymOpis produktuPlansza prezentuje najważniejsze odkrycia geograficzne XIII-XVIII w. Została nadrukowana na kartonie kredowym o gramaturze 250 g. Specyfikacja produktu: wymiary planszy: 67 x 98 cm foliowana jednostronnie aluminiowe listwy z zawieszką waga: 200 nasze pozostałe produktycena: 1154,00 złcena: 510,00 złcena: 2297,00 złcena: 939,00 złcena: 75,00 złcena: 29,00 złcena: 120,00 złcena: 27,00 zł Sklep internetowy Nowej Szkoły powstał z myślą o przedszkolakach oraz dzieciach w wieku szkolnym. Znaleźć u nas można zarówno meble szkolne, meble przedszkolne oraz meble żłobkowe, jak również różnego rodzaju pomoce dydaktyczne i materiały edukacyjne, które są niezbędne podczas codziennej pracy z dzieckiem. Sprzedajemy także gry edukacyjne i zabawki edukacyjne oraz ciekawe zabawki interaktywne. Zachęcamy również do zapoznania się z naszą ofertą obejmującą place zabaw, sprzęt rehabilitacyjny i sprzęt sportowy. Strona główna | Kąciki zabaw dla dzieci | O firmie | Regulamin sklepu | Klauzula | Polityka prywatności i plików cookies | Katalogi | Pomoc | Kontakt | Mapa strony Copyright © 2021 Nowa Szkoła. Wszelkie prawa zastrzezone.

Wielkie odkrycia geograficzne, ich wpływ na rozwój gospodarczy i społeczny Europy; Antarktyda – środowisko przyrodnicze, odkrycia geograficzne, status polityczno-prawny, badania; Wkład Polaków w odkrycia geograficzne i poznawanie Ziemi

Wielkie odkrycia geograficzne to dokonania europejskich żeglarzy na przełomie XV i XVI wieku. Dalekomorskie wyprawy zapewniały marynarzom sławe i boagctwo, a co dały światu? Jakie były skutki odkryć geograficznych? Jak wyglądały wyprawy Kolumba? I kto odkrył drogę morską do Indii? Przeczytajcie. Zobacz film: "Dlaczego dziewczynki mają lepsze oceny w szkole?" spis treści 1. Jakie były przyczyny wielkich odkryć geograficznych? 2. Kiedy odkryto drogę morską do Indii? 3. Kto odkrył Indie i kim był Vasco da Gama? 4. Krzysztof Kolumb. Co odkrył i kiedy? 5. Jak Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę? 6. Krzysztof Kolumb – ciekawostki 7. Jakie były skutki odkryć geograficznych? 8. Nie tylko Vasco da Gama i Krzysztof Kolumb, czyli pozostali wielcy odkrywcy 9. Wielkie odkrycia geograficzne – notatka rozwiń 1. Jakie były przyczyny wielkich odkryć geograficznych? Odkrycia geograficzne powiązane były z potrzebą odnalezienia nowej drogi do Indii i Krajów Wschodu, skąd sprowadzano towary niedostępne w Europie. Szukano drogi morskiej, gdyż wyprawy na lądzie były coraz bardziej niebezpieczne i nieopłacalne z powodu zablokowania przez Turków szlaków lądowych z zachodu na wschód. Podróże morskie umożliwiały nie tylko karawele i karaki (nowe konstrukcje statków), ale też dokładniejsze mapy i przyrządy nawigacyjne. Omawiając przyczyny wielkich odkryć geograficznych nie można zapomnieć o ciekawości współczesnych. To w połączeniu z wiedzą i postępem technicznym umożliwiło daleką eksplorację podróżniczą. Chciano też odnaleźć nowe rynki zbytu i szerzyć wiarę chrześcijańską. 2. Kiedy odkryto drogę morską do Indii? Celem wielkich podróżników były Indie. O dotarciu do nich drogą morską szczególnie zabiegali Portugalczycy, których popierał książę Henryk Żeglarz. W 1488 r. do końca kontynentu afrykańskiego dopłynął Bartłomiej Diaz. Jego załoga odmówiła jedna dalszego rejsu i podróżnik ostatecznie nie dotarł do Indii, jednak był zaangażowany w pomoc przy wyprawie kolejnego odkrywcy, Vasco da Gamy. 3. Kto odkrył Indie i kim był Vasco da Gama? Jako pierwszy drogą morską do Indii dopłynął portugalski żeglarz Vasco da Gama, który płynąc wzdłuż wybrzeży Afryki, dotarł do Kalikatu w Indiach. Wyprawa nie była łatwa. Na statku dochodziło do buntów, musiano radzić sobie ze sztormem, a wielu marynarzy zachorowało na szkorbut. Ostatecznie odkrycie drogi morskiej do Indii miało miejsce w 1498 r. Po zakończeniu wyprawy Vasco da Gama został dobrze wynagrodzony. Zdobył szacunek władz i przyczynił się do szybkiego wzrostu potęgi kolonialnej Portugalii. Na kartach historii to jednak nie on zapisał się jako największy odgrywca, a Krzysztof Kolumb. Odkrycia jakich terenów dokonał? 4. Krzysztof Kolumb. Co odkrył i kiedy? Odkrycie Ameryki przez Kolumba to jedno z ważniejszych wydarzeń w historii. Było dziełem przypadku, bo Krzysztof Kolumb, podobnie jak inni podróżnicy tego okresu, chciał dotrzeć do Indii. Był przekonany, że Ziemia jest okrągła, dlatego zamierzał kierować się na zachód przez Ocean Atlantycki. Jego zdaniem taka podróż miała zająć kilka tygodni (podróż wokół Afryki trwała około roku). Portugalczycy odmówili jednak sfinansowania takiej wyprawy, dlatego Kolumb poprosił o pomoc hiszpańską królową Izabelę i jej męża Ferdynanda. 5. Jak Krzysztof Kolumb odkrył Amerykę? W podróż wyruszył w 1492 r. z Las Palmas, hiszpańskiego portu położonego na Wyspach Kanaryjskich, mając do dyspozycji trzy statki. Po dwóch miesiącach żeglugi załoga postawiła pierwsze kroki na lądzie – wyspie Ameryki Środkowej San Salvador (czyli Święty Zbawiciel). Jako kolejne zostały odkryte wyspy: Kuba i Haiti. Pierwsza wyprawa Kolumba zakończyła się w 1493 r. W czasie drugiej wyprawy Kolumb odkrył Dominikanę, Wyspy Dziewicze, Jamajkę, Gwadelupę oraz Puerto Rico. Trzecia wyprawa (1498-1500 r.) zakończyła się odkryciem stałego lądu Ameryki Południowej. 6. Krzysztof Kolumb – ciekawostki Kolumb z załoga był przekonany, że dotarł do Indii, stąd tubylców zaczeto nazywać Indianami. Nazwa amerykańskiego kontynentu pochodzi od imienia włoskiego podróżnika Ameriga Vespucciego. Podróżował on po lądzie odkrytym przez Kolumba i w swoich listach przekonywał, że podróżnik nie dotarł do Indii, a odkrył nieznany dotąd ląd. 7. Jakie były skutki odkryć geograficznych? Najważniejsze skutki wielkich odkryć geograficznych to: powstały imperia kolonialne, które dzięki nowo zdobytym terenom znacznie się wzbogaciły, poznano i rozpowszechniono wiele warzyw, owoców i przypraw, na znaczeniu zyskał handel oceaniczny, potwierdzono kulistość Ziemi, do Europy przypływały duże ilości złota i srebra, poszerzenie horyzontów myślowych i rozwój nauk (zwłaszcza astronomii, biologii i geografii). Trzeba też wymienić negatywne skutki odkryć geograficznych, wśród których są rozwój niewolnictwa, co wiązało się z nieludzkim wyzyskiem ekonomicznym i społecznym, niszczenie kultury i tożsamości ludności podbitej (zwłaszcza Majów, Inków i Azteków), handel ludźmi, rozprzestrzenienie się chorób, ospy i syfilisu, niszczenie środowiska naturalnego odkrytych terenów, brutalna chrystianizacja. 8. Nie tylko Vasco da Gama i Krzysztof Kolumb, czyli pozostali wielcy odkrywcy Inni odkrywcy geograficzni to Marco Polo (odbył przełomowe podróże do Azji i Chin), Ferdynand Magellan (jako pierwszy opłynął kulę ziemską), James Cook (odkrył Wyspy Pacyfiku i dotarł do wybrzeży Australii), John Cabot (dotarł do kontynentalnych brzegów Ameryki Północnej), Roald Amundsen (pierwszy zdobywca bieguna południowego). 9. Wielkie odkrycia geograficzne – notatka Wspólnie z dzieckiem przygotujcie notatkę na temat odkryć geograficznych. Nie musi to być tradycyjny zapis w zeszycie, a np. plakat. Przypomnij sobie: kiedy Kolumb odkrył Amerykę, jakie były przyczyny odkryć geograficznych, kiedy odbyła się wyprawa Vasco da Gamy, kto opłynął Afrykę i dotarł do Indii, jakie są skutki odkryć geograficznych, ile wypraw zorganizował Krzysztof Kolumb, gdzie dopłynął Krzysztof Kolumb. polecamy

WIELKIE ODKRYCIA GEOGRAFICZNE SPRAWDZIAN.Plastyka Do .Określanie współrzędnych geograficznych - pomoc dla uczniów klas pierwszych gimnazjum. Szerokość geograficzna - jest to kąt pomiędzy płaszczyzną równika, a półprostą wychodzącą ze środka Ziemi i przechodzącą przez dowolny punkt na jej powierzchni.Współrzędne

Wielkie odkrycia geograficzne Na lekcji geografii uczniowie klasy 5 odkrywali nieznane lądy i oceny z wielkimi odkrywcami. Po filmowej dawce emocji i towarzyszeniu Ferdynandowi Magellanowi w jego wyprawie dookoła świata, uczniowie pracowali z wielką mapą konturową, zaznaczając oceany, lądy, krainy geograficzne oraz szlaki handlowe drogą morską i lądową. Nauka przez zabawę, cieszy się ogromnym zainteresowaniem. Zapraszam do galerii.

Historia w 7 minut - Lekcja 1, Wielkie Odkrycia Geograficzne, klasa 6, podręcznik Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe

Home Książki Tagi książek Książki z tagiem "wielkie odkrycia geograficzne" Patronaty książki z kategorii Beletrystyka wszystkie fantasy, science fiction horror klasyka kryminał, sensacja, thriller literatura młodzieżowa literatura obyczajowa, romans literatura piękna powieść historyczna powieść przygodowa Literatura faktu wszystkie biografia, autobiografia, pamiętnik reportaż literatura podróżnicza publicystyka literacka, eseje Literatura popularnonaukowa wszystkie astronomia, astrofizyka biznes, finanse encyklopedie, słowniki filozofia, etyka flora i fauna historia informatyka, matematyka językoznawstwo, nauka o literaturze nauki przyrodnicze (fizyka, chemia, biologia, itd.) nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.) popularnonaukowa poradniki dla rodziców technika zdrowie, medycyna Literatura dziecięca wszystkie bajki baśnie, legendy, podania historie biblijne interaktywne, obrazkowe, edukacyjne literatura dziecięca opowiadania, powieści dla dzieci opowieści dla młodszych dzieci popularnonaukowa dziecięca pozostałe wierszyki, piosenki Komiksy wszystkie komiksy Poezja, dramat, satyra wszystkie poezja satyra utwór dramatyczny (dramat, komedia, tragedia) Pozostałe wszystkie ezoteryka, senniki, horoskopy poradniki albumy czasopisma film, kino, telewizja hobby inne kulinaria, przepisy kulinarne militaria, wojskowość motoryzacja muzyka religia rękodzieło rozrywka sport sztuka teatr turystyka, mapy, atlasy Tagi Najpopularniejsze: Najpopularniejsze: wielkie odkrycia... romans miłość historia manga literatura polska fantasy filozofia uczucia ii wojna światowa religia psychologia dramat opowiadania poezja fantastyka komiks powieść wspomnienia biografia kryminał wojna sztuka polska podróże rodzina przygoda horror komedia chrześcijaństwo tajemnica Autorzy Najpopularniejsi: Najpopularniejsi: Stephen King Rowling Andrzej Sapkowski Tolkien Harlan Coben Carlos Ruiz Zafón Nicholas Sparks Agatha Christie George Martin Remigiusz Mróz Cassandra Clare Terry Pratchett Colleen Hoover Jo Nesbø Haruki Murakami Cykle Najpopularniejsze: Najpopularniejsze: Harry Potter Wiedźmin Geralt z Rivii Pieśń Lodu i Ognia Saga o Fjällbace Świat Dysku Dary Anioła Zmierzch Saga o Ludziach Lodu Jeżycjada Herkules Poirot Joanna Chyłka Millennium Harry Hole Igrzyska śmierci Robert Langdon Wydawnictwa Najpopularniejsze: Najpopularniejsze: Wydawnictwo Naukowe PWN Egmont Polska Państwowy Instytut Wydawniczy Prószyński i S-ka Amber Czytelnik Nasza Księgarnia Wydawnictwo Literackie Helion Harlequin Warto przeczytać Sortuj: Czytelnicy: 110 Opinie: 2 Czytelnicy: 209 Opinie: 8

wielkie odkrycia geograficzne Teleturniej. autor: Juliamzur. Klasa 6 Historia. Test wiedzy z historii - Wielkie odkrycia geograficzne. Test. autor: Mateuszdubab. Klasa 6 Historia Historia i społeczeństwo Historia Ogólna. Wielkie odkrycia geograficzne Anagram. autor: Agnieszka1135. W moim referacie chciałbym opisać skutki wielkich odkryć geograficznych . Odkrycia geograficzne były punktem zwrotnym w dziejach Europy i świata. XV i XVI w. to czasy, kiedy wyprawy odkrywcze skierowały uwagę Europejczyków ku nowym kontynentom i ich mieszkańcom. Do XV w. mieszkańcy Europy rzadko wypływali poza basen M. Śródziemnego, ograniczali się do żeglugi przybrzeżnej po O. Atlantyckim. Handel ze Wschodem odbywał się drogą lądową, którą dobrze znali tylko kupcy arabscy. Prawdopodobnie właśnie to pchnęło Europejczyków do śmiałych podróży, a ciekawość ludzi wzbudzały dodatkowo legendy o bogactwach Dalekiego moim referacie chciałbym opisać skutki wielkich odkryć geograficznych . Odkrycia geograficzne były punktem zwrotnym w dziejach Europy i świata. XV i XVI w. to czasy, kiedy wyprawy odkrywcze skierowały uwagę Europejczyków ku nowym kontynentom i ich mieszkańcom. Do XV w. mieszkańcy Europy rzadko wypływali poza basen M. Śródziemnego, ograniczali się do żeglugi przybrzeżnej po O. Atlantyckim. Handel ze Wschodem odbywał się drogą lądową, którą dobrze znali tylko kupcy arabscy. Prawdopodobnie właśnie to pchnęło Europejczyków do śmiałych podróży, a ciekawość ludzi wzbudzały dodatkowo legendy o bogactwach Dalekiego Wschodu. Poważnym problemem gospodarczym był brak metali szlachetnych. Złoża europejskie nie były w stanie zaspokoić potrzeb, wtedy zaczęto szukać złóż poza kontynentem. Od czasu wypraw krzyżowych wykształciły się dwa główne szlaki handlowe: południowy i północny. Szlakiem południowym okręty włoskie zaopatrywały Europę w pachnidła, barwniki, korzenie, owoce, tkaniny. Handel ze Wschodem utrudniała Turcja, a odkrycie morskiej drogi do Indii było rozwiązaniem tej sytuacji. Wreszcie celem dalekich podróży była chęć zdobycia sławy, popularność oraz walka z niewiernymi i szerzenie wiary chrześcijańskiej w świecie nieznanych były możliwe dzięki innowacjom technicznym, które pozwalały odbywać dłuższe wyprawy. Najważniejszym z wynalazków była karawela- niewielki statek z osiowym sterem i trójkątnym żaglem. Umożliwiał on pływanie przy wietrze wiejącym zarówno z tyłu, jak i z boku. W tej sytuacji nawet niesprzyjające wiatry w mniejszym stopniu zagrażały marynarzom. Karawele były szybsze, zwrotniejsze i mogły zabrać więcej żywności niż wcześniej używane typy statków. Poprawiły się także techniki nawigacyjne, upowszechnił się kompas, log, budowano lepsze i większe okręty, sporządzano coraz dokładniejsze mapy znanych obszarów - pod koniec XV wieku dokładnie opisywały one Morze Śródziemne, znacznie gorzej resztę znanego świata (Europę Północną, część Afryki i Azji). Wiedza o Azji znacznie poprawiła się dzięki lądowym wyprawom podróżników europejskich, takich jak Giovanni da Pian del Carpini (XIII wiek), a przede wszystkim Marco Polo (XIII/XIV wiek), którego dzieła studiował Kolumb. Istotne w żegludze było również upowszechnienie instrumentów nawigacyjnych- astrolabium umożliwiającego określenie położenia statku względem gwiazd oraz busoli wskazującej kierunek rejsu. Zaczęto także snuć domysły na temat kulistości Ziemi. Pierwszymi, którzy zaczęli wypływać w pełne może byli Portugalczycy Henryk Żeglarz czy Bartolomeo Diaz, który odkrył Przylądek Dobrej Nadziei. Wyruszając na morskie wyprawy liczyli na zdobycie kruszców i towarów. Wcześniej wszystkie przyprawy, tkaniny i dywany musieli kupować od Arabów, którzy chcieli, aby płacono im złotem. Niestety w Europie brakowało kruszców. Szukano więc drogi morskiej do Indii, umożliwiającej ominięcie lądowego szlaku zagrożonego przez Turków, uniknięcie wysokich ceł oraz wyeliminowanie z pośrednictwa kupców muzułmańskich. Vasco da Gama postanowił dotrzeć do krain dalekiego Wschodu, opływając Afrykę. Podróż ta zakończyła się sukcesem i w 1498 roku Vasco dotarł do Indii. W czasie wielkich odkryć geograficznych Europejczycy zdali sobie sprawę z tego jak wielki jest świat, ile ludzi i kultur go zamieszkuje. Umiejętności i wiedza na temat żeglarstwa znacznie się powiększyła. Zmieniły się szlaki handlu. Trasy wiodące przez Atlantyk i Ocean Indyjski szybko zyskały największe znaczenie. Odkrycia nowych lądów spowodowały chęć narzucania władzy na ludność zamieszkującą podbite ziemie. Często używano siły. Rozwinęło się piractwo i niestety powróciło niewolnictwo. Handlowano Indianami i Murzynami sprowadzonymi z Afryki. Indianie próbowali bronić swojej ojczyzny, jednak Hiszpanie byli lepiej uzbrojeni. Nie dość, że zniszczono ich ojczyznę to na dodatek wykorzystywano ich do niewolniczej pracy na swojej ziemi. Wydane zostało prawo, które zezwalało Hiszpanom na posiadanie własnych indiańskich niewolników do pracy w kopalniach czy na polu. Europejczycy niszczyli indiańskie uprawy, co spowodowało klęskę głodu. Rdzenna ludność Ameryki zaczęła wymierać nie tylko z głodu, ale także z przepracowania. Ludzie chorowali na Europejskie choroby na które nie byli uodpornieni np. ospę. Zaczęło brakować taniej siły roboczej. Tragedia ludności afrykańskiej zaczęła się w czasie podróży do Ameryki. Wielu z nich zginęło w czasie transportu, byli przewożeni pod pokładami statków. Następnie sprzedawali ich w Ameryce i podobnie jak Indian, zmuszali ich do ciężkiej, niewolniczej pracy. W koloniach zaczynała rozwijać się kultura osadników. Używano języków kolonizatorów (hiszpański lub portugalski). Z czasem i rdzenna ludność Ameryki przejęła ten język i kulturę. Nastąpiło wymieszanie przedstawicieli różnych ras na skutek różnorodności mieszkańców (metysi i mulaci).Henryk Żeglarz Portugalia, choćby ze względu na swe położenie, nadawała się znakomicie na bazę wypadową do oceanicznych wypraw. Mimo zalet geograficznego położenia nie odegrałaby jednak pewnie takiej roli, gdyby nie zapał i poświęcenie księcia Henryka, zwanego również Henrykiem Żeglarzem. Po zdobyciu przez Portugalczyków w 1415r. Ceuty na marokańskim wybrzeżu, Henryk nabrał przekonania, iż ekspansja w Afryce przyniesie wielkie korzyści. Liczył na zyski z handlu złotem, niewolnikami, kością słoniową i pieprzem. Przy jego poparciu wzdłuż zachodnich wybrzeży Afryki ruszyły kolejne wyprawy. W siedzibie na przylądku Sangres zorganizował coś w rodzaju połączenia bazy z ośrodkiem badawczym, gdzie gromadził wszelkie dane geograficzne i nawigacyjne oraz pracował nad budową żaglowców. W ciągu siedemdziesięciu lat portugalskie żaglowce posuwały się coraz dalej na południe wzdłuż afrykańskich wybrzeży osiągając kolejne przylądki: Nun, Bojador, Blanco i w 1445 r. Przylądek Zielony. W czasie tych wypraw Portugalczycy odkrywali i kolonizowali przybrzeżne wyspy i archipelagi – Maderę, Wyspy Kanaryjskie, Wyspy Zielonego Przylądka. Zakładali też ufortyfikowane faktorie na samym wybrzeżu. A gdy okazało się, że złota jest mniej w Afryce, niż na to liczyli, zajęli się bardziej zyskownym procederem – handlem DiasŻeglarz i odkrywca portugalski, który w roku 1488 opłynął południowy kraniec Afryki prawdopodobnie jako pierwszy Europejczyk od 1487 roku król Portugalii Jan II polecił Diasowi zbadanie części Afryki wysuniętych najdalej na południe. Dias i jego załoga wyruszyli w drogę w sierpniu 1487 roku i popłynęli na południe wzdłuż południowo-zachodniego wybrzeża Afryki. Tam jednak dostali się w obszar sztormów, które zepchnęły ich na Atlantyk. Nie widząc lądu, uczestnicy wyprawy nie wiedzieli, gdzie się znajdują, przerazili się, że mogą “wypaść poza krawędź świata”. Tak więc, gdy tylko burza ucichła, Dias pożeglował z powrotem na wschód. Płynęli tak wiele dni, spodziewając się dotrzeć do wybrzeży Afryki, jednak na próżno. Dias zdał sobie sprawę z tego, że musieli minąć południowy kraniec Afryki, zwrócił się więc na północ i w końcu dotarł 3 lutego 1488 roku do Mossel Bay. Przylądek Dobrej Nadziei nazwany został przez niego Przylądkiem Burz. Później nazwa ta została zmieniona przez króla Portugalii Jana II na Przylądek Dobrej Nadziei z powodu otwarcia szlaku na wschód. Dias nie dotarł do Indii, ponieważ jego załoga odmówiła dalszego rejsu. Pomógł jednak w zaplanowaniu udanej wyprawy Vasco da Gamy w 1497 roku. Udzielił rad co do budowy statków, a nawet przebył część drogi z jego ekspedycją. W 1499 roku Dias towarzyszył Pedro Álvaresowi Cabralowi w podróży do Brazylii, a potem do Indii. Właśnie podczas tego rejsu Dias utonął, gdy jego okręt uległ zniszczeniu podczas burzy w pobliżu odkrytego wcześniej przez siebie Przylądka Dobrej Da Gama Droga do Indii wydawała się teraz otwarta. Dzięki wyprawie portugalskiego wysłannika, który przez Morze Śródziemne, a następnie drogą lądową dotarł do Kalikat na zachodnim wybrzeżu Indii, wiedziano na pewno, że statki mogą przepłynąć z Afryki do Azji. W ten sposób stało się oczywiste, że jest możliwa podróż także drogą morską z Portugalii do Indii. W 1497 roku wyruszyła licząca cztery statki ekspedycja pod dowództwem Vasco da Gamy. Da Gama obrał kurs bardziej na zachód niż poprzednie wyprawy, wypływając dalej w Atlantyk i dopiero później kierując się bezpośredni na Przylądek Dobrej Nadziei. Dzięki temu chciał uniknąć zdradzieckich prądów płynących blisko zachodniego wybrzeża Afryki. Mimo to podróż wokół Afryki obfitowała w wiele niebezpieczeństw. Jednak wyprawa szczęśliwie przepłynęła Ocean Indyjski i wylądowała w Kalikat. Powrót Vasco da Gamy do Lizbony w 1499 r. był świętowany jak epokowe wydarzenie, dzięki któremu Portugalia stanie się wielkim pośrednikiem między Wschodem a Zachodem. Da Gama, jak nikt inny po Henryku Żeglarzu, przyczynił się do sukcesów Portugalii i szybkiego wzrostu jej potęgi kolonialnej. Poza samym faktem pierwszej podróży do Indii, to jego połączenie przebiegłości z polityką oraz z siłą militarną dało Portugalii silną pozycję handlową na Oceanie Indyjskim. Wśród rodaków Vasco da Gama zyskał wielką popularność, jego czyny opiewali poeci i wędrowni śpiewacy. Portugalska epopeja narodowa Luzjady autorstwa Luísa de Camoes w dużej mierze dotyczy podróży Vasco da KolumbPodczas czterech udanych podróży przez środkowy Ocean Atlantycki w latach 1492-1504 Kolumb – jako pierwszy z Europejczyków – opłynął, zbadał i opisał rejon Morza Karaibskiego, w tym środkową część Bahamów, Kubę, Haiti (1492), większość Małych Antyli, Jamajkę (1493) oraz stały ląd Ameryki Południowej w okolicach ujścia rzeki Orinoko (1498) i brzegi Ameryki Północnej na południowo-zachodnim wybrzeżu Morza Karaibskiego (1502), choć niektórzy badacze uznają, że tu mógł go ubiec Amerigo Vespucci. Jako pierwszy Europejczyk usłyszał o rozwiniętych cywilizacjach Mezoameryki i istnieniu “Morza Południowego” (Pacyfiku). Powracające do Hiszpanii okręty Kolumba sprowadziły do Europy pierwszych indiańskich niewolników, przywiozły próbki nieznanych w Starym Świecie roślin ( kukurydzę, ziemniaki, tytoń i kakao), cenne złote ozdoby, perły i wieści o innych bogactwach Nowego Świata. Wśród rzeczy sprowadzonych przez uczestników kolejnych wypraw Kolumba do Ameryki znalazły się konie i osły, bydło i świnie, trzcina cukrowa, krzewy winorośli i nasiona europejskich roślin uprawnych, narzędzia rolnicze i psy tresowane do chwytania wypraw pod dowództwem Kolumba wzniesiono pierwsze europejskie osiedla i misje w Ameryce Środkowej (jego brat Bartolomeo w 1496 założył na Haiti Santo Domingo, najstarsze istniejące do dziś hiszpańskie miasto w Ameryce). On też tworzył pierwsze mapy oraz opisy regionu Karaibów i ich mieszkańców. Pionierskie podróże Kolumba – w tym jego osobiste działania – zapoczątkowały epokę odkryć geograficznych na całej Półkuli Zachodniej oraz procesy krwawej konkwisty i rabunkowej eksploatacji obu kontynentów, przymusowej chrystianizacji oraz kolonizacji tubylczych ludów Ameryki (które podczas pierwszej wyprawy Kolumb błędnie nazwał Indios – Indianami).Kolumb był doświadczonym i dzielnym żeglarzem, ambitnym i wytrwałym organizatorem kolejnych wypraw, ale popełniał też błędy – zaniżał np. długość równika i wielkość Ziemi, wierzył w nierealną za jego czasów możliwość bezpośredniego dotarcia do Japonii i Chin po wypłynięciu z Europy w kierunku zachodnim. Krytykowany za skromne zdobycze materialne dostarczane władcom Hiszpanii (a zwłaszcza brak dużych ilości złota i przypraw korzennych), nieudolne i autokratyczne zarządzanie nowymi hiszpańskimi koloniami oraz prześladowanie tubylców, toczył wieloletnie spory o utrzymanie władzy i obiecane mu przywileje. Chociaż nie odbył planowanej podróży dookoła świata i mógł umrzeć z fałszywym przekonaniem, że dopłynął do brzegów Azji, to jego nazwisko stało się symbolem wielkich odkryć, nie tylko geograficznych. Podróże Kolumba – oraz rozpowszechniane w całej Europie relacje z nich (i o nich) – zapoczątkowały trwały proces europejskiej kolonizacji obu Ameryk oraz wiele istotnych i nieodwracalnych zmian społecznych, politycznych, ekonomicznych, kulturalnych i przyrodniczych po obu stronach Atlantyku – z dzisiejszego punktu widzenia często kontrowersyjnych i tragicznych (jak wyniszczenie setek tubylczych ludów Zachodniej Półkuli i gwałtowny upadek kilku zaawansowanych cywilizacji prekolumbijskich). Głęboki, trwały i globalny charakter tych zmian, które – zapoczątkowane pionierskimi wyprawami Kolumba – doprowadziły do integracji Starego i Nowego Świata, nadały jego podróżom, odkryciom i relacjom nie tylko przełomowy charakter, ale i wielowymiarowe znaczenie symboliczne (przyczyniając się do powstania “białej” i “czarnej” legendy Kolumba).Amerigo VespucciWedług własnego świadectwa został wybrany przez króla Manuela I miał jakoby w latach 1497–1504 odbyć cztery wyprawy odkrywcze, w co powątpiewają dzisiejsi badacze. Dotarłszy w sierpniu 1500 roku nad jezioro Maracaibo, żeglarze zobaczyli Indian żyjących w palafitos, czyli chatkach zbudowanych na palach wbitych w wodę. Amerigo Vespucci nazwał to miejsce Małą Wenecją – pracował na usługach Hiszpanów i Portugalczyków. W 1500 przyłączył się do wyprawy Vicenta Pinzona, podczas której odkrył ujście Amazonki i zbadał wybrzeże Brazylii do 6° szerokości geograficznej południowej. Pewne jest że w latach 1500–1501 uczestniczył – jako przyrodnik i kartograf – w hiszpańskiej ekspedycji żeglarzy Alonso de Ojeda i Juana de Cosa. Dopłynęli oni do półwyspu Guajira, znajdującego się w zachodnim krańcu obecnej Wenezueli. W czasie jej trwania już samodzielnie dotarł do Amazonki, zbadał wybrzeże Brazylii, dopłynął do ujścia rzeki Orinoko i zawrócił do Kadyksu. W latach 1501–1502 na okręcie portugalskim opłynął brzegi Brazylii. Od 1503 r. zaczęły się ukazywać drukiem listy Vespucciego wraz z barwnymi opisami poznanych krajów. Tłumaczone na wiele języków, zyskały mu tak dużą popularność, iż powszechnie jego, a nie Kolumba, zaczęto uważać za odkrywcę Ameryki, a nowy ląd nazwano od jego pracował też dla króla Portugalii. W latach 1501–1502 pełnił funkcję kosmografa podczas portugalskiej wyprawy do wschodnich wybrzeży Ameryki Południowej, od ujścia Magdaleny do Bahía Blanca. Zbadał znaczną część wschodniego wybrzeża Ameryki Południowej. Opisał odkrycie rzek Rio de Janeiro i Rio de la Plata oraz Patagonii i Georgii Południowej. To właśnie podczas tej podróży Amerigo – w odróżnieniu od Krzysztofa Kolumba, który sądził, że dotarł do Indii – uznał odwiedzone tereny za nieznany wcześniej dokładnie nie wie, ile razy Vespucci przemierzał Atlantyk, nawet jego własne relacje są niejednoznaczne. Relacje z jego wypraw zawarte w listach do przyjaciół różniły się między sobą, a dane co do długości i szerokości geograficznych nie zawsze były zgodne z prawdą. W pierwszą podróż udał się prawdopodobnie w 1497 roku. Vespucci twierdził później, że to właśnie wtedy, rok przed Kolumbem, ujrzał Amerykę MagellanPortugalski podróżnik i odkrywca, który w latach 1519-1521 jako pierwszy opłynął wokoło Ziemię, co pozwoliło dowieść, że ma ona kulisty kształt. Zamiarem Magellana było odkrycie południowego krańca Ameryki, opłynięcie go i dotarcie tą drogą do Indii. Magellan z pięcioma okrętami i 265 członkami załogi wyruszył z Hiszpanii, skąd w październiku 1520 roku dotarł do cieśniny oddzielającej Ziemię Ognistą od Ameryki Południowej, nazwanej później jego imieniem. Stamtąd wypłynął na wielkie morze, które nazwał Oceanem Spokojnym. Magellan zginął w potyczce z tubylcami na Filipinach, ale ostatecznie jeden statek z całej wyprawy zdołał powrócić do Hiszpanii po trzech latach żeglugi. z kapitanem del Cano dotarł do Hiszpanii. Na jego pokładzie znajdowało się wiele cennych korzeni. Za ich sprzedaż udało się pokryć koszty wyprawy i jeszcze uzyskać dość duże korzyści finansowe. Z 256 ludzi uczestniczących w wyprawie wróciło tylko kapitanem del Cano dotarł do Hiszpanii. Na jego pokładzie znajdowało się wiele cennych korzeni. Za ich sprzedaż udało się pokryć koszty wyprawy i jeszcze uzyskać dość duże korzyści finansowe. Z 256 ludzi uczestniczących w wyprawie wróciło tylko Cortez (1485-1547). Hiszpański konkwistador, który zasłynął z podboju Meksyku. W latach 1519-1521 podbił on państwo Azteków i uwięził jego władcę Montezumę II. Został w zamian za to mianowany gubernatorem Nowej Hiszpanii. W 1540 roku powrócił na stałe do Hiszpanii. Franciso Pizarro (1471-1541). Hiszpański konkwistador, zdobywca Peru. W 1529 roku mianowany został gubernatorem Peru. W latach 1531-1534 zniszczył państwo Inków, mordując między innymi ich władcę Atahualpę. Aztekowie W chwili pojawienia się Hiszpanów Aztekowie zamieszkiwali terytorium dzisiejszego Meksyku. Prowadzili oni dość ekspansywną politykę. Z wielkimi podbojami i okresem potęgi plemion azteckich wiążą się nazwiska takich władców jak: Montezuma I (1440-1468), Axajacatl (1469-1481) oraz Motekuzoma II (1503-1520). Podstawą organizacji społecznej Azteków był klan. Plemiona i federacja plemion nie miały jednolitej władzy centralnej. W zasadzie każde plemię było niezależne, miało swych naczelnych wodzów i we własnym zakresie władało ziemią, chociaż formalne zwierzchnictwo należało do plemienia Meksyku. Głównym ośrodkiem było bardzo duże miasto Tenochtitlan. Najwyższym władcą był tlacatecuhtli. W chwili napaści hiszpańskiej był nim Monetzuma II (nazwany przez Corteza cesarzem). Służba wojskowa w państwie Azteków obowiązywała każdego mężczyznę. Główne uzbrojenie składało się z łuków, maczug, mieczy drewnianych zakończonych dość ostrym krzemieniem, tarcz drewnianych oraz specjalnych miotaczy pocisków. Podstawą gospodarki było rolnictwo, wśród którego na pierwsze miejsce wysuwała się uprawa kukurydzy. W tym samym czasie główną uprawą w Azji był ryż, a w Europie pszenica i żyto. O wszystkim prawie decydował klan. Prawo jego było bardzo surowe. Na przykład na karę śmierci skazywano zabójców i cudzołożników, zdrajców, złodziei. Mimo tego w seksualności panowała u Azteków dość duża rozwiązłość. Był dość rozpowszechniony konkubinat i prostytucja. Aztekowie trudnili się też rzemiosłem, między innymi garncarstwem, tkactwem, obróbką metali czy górnictwem. Wysoki poziom osiągnęła także kultura umysłowa. Do dziś można podziwiać wiele przepięknych azteckich, monumentalnych budowli. Wierzyli oni, że świat w którym żyją jest już piątym z kolei. Wierzyli oni także w życie pozagrobowe, piekło i raj. Majowie Sąsiadami Azteków na południowym wschodzie byli Indianie Majowie, którzy zamieszkiwali terytorium dzisiejszego półwyspu Jukatan, Gwatemali, San Salwadoru i Hondurasu. W chwili odkrycia przez Krzysztofa Kolumba Ameryki, ich cywilizacja znajdowała się w okresie schyłkowym. Podstawą uprawy była, tak jak u Azteków kukurydza. Jednak w przeciwieństwie do kultury materialnej, ich kultura duchowa i umysłowa stała na bardzo wysokim poziomie. Znali oni zero w matematyce (Aztekowie nie) i posiadali bardzo wysoki poziom wiedzy w dziedzinie astrologii. Ich kalendarz był o wiele dokładniejszy, niż ówczesny w Europie kalendarz juliański. Stworzyli oni także przepiękną kulturę artystyczną: architektura, malarstwo i snycerstwo. Plemiona Majów, także w przeciwieństwie do plemion azteckich, były nastawieni raczej pokojowo. Ich życie koncentrowało się w miastach, w których, co jest rzeczą bardzo charakterystyczna nie było ulic. Wewnątrz miast podstawą życia społecznego był klan. Na czele takiego miasta-państwa stał naczelnik, który sprawował tą funkcję dziedzicznie. Religia Majów miała charakter politeistyczny. Inkowie Inkowie należeli do trzeciego najbardziej rozwiniętego ludu Ameryki. Zamieszkiwali oni tereny w zachodniej części Ameryki Południowej, głównie tereny dzisiejszego Peru oraz także częściowo Chile. Kiedy pojawiali się na tych terenach Hiszpanie, państwo Inków przeżywało okres swojej świetności i potęgi. Centrum państwa było w mieście Cusco (na terytorium dzisiejszego Peru). Mimo iż ich ustrój opierał się, tak jak w przypadku Azteków i Majów, na organizacji klanowo-plemiennej, to widać już było cechy ustroju klasowego. Na czele państwa stał Inka, uważny za osobę boską, syna słońca. Rezydował on w Cusco. Był to władca niezwykle absolutny. Miał on u swego boku jednak radę, która składała się z członków arystokracji, którzy tak naprawdę sprawowali władzę w państwie. Własność ziemi, analogicznie jak i u Azteków była wspólna. Nauka i wiedza stały na o wiele niższym poziomie niż w Azteków i Majów. Mimo, iż podstawa kultury rolnej była także kukurydza, to w Peru uprawiano też i to na dużą skalę ziemniaki. To właśnie z tego obszaru zaczęły się one upowszechniać na całym świecie. Inkowie znali sposoby nawadniania ziemi, hodowali zwierzęta domowe - głównie lamy. Obok rolnictwa, budowy dróg i architektury mogli się oni poszczycić medycyną, a dokładniej chirurgią. Religia była politeistyczna, choć posiadała ona pewne elementy monoteistyczne, bowiem Inkowie uznawali istnienie jakiejś jednej istoty najwyższej. Podbój Ameryki Środkowej i Południowej przez Hiszpanów. Pierwsze uderzenie Hiszpanów zostało skierowane przeciwko mieszkańcom Antyli, a więc wysp Morza Karaibskiego, Byli to Indianie z plemion Karaibów i Arawaków, zamieszkujący również wybrzeże Ameryki Południowej (tereny dzisiejszej Wenezueli i Gujany) oraz środkowe dorzecze Amazonki. Ludność Antyli w wyniku napadu hiszpańskiego uległa szybkiemu wyniszczeniu. Kolejnym, drugim etapem był Meksyk. Podboju tego kraju dokonał, jak już wspomniano Ferdynand Cortez w latach 1518-1521. Na podbój wyruszył Cortez w listopadzie 1518 roku, drogą morską. Miał on ze sobą jedynie około 800 ludzi, którzy nie byli jakoś specjalnie uzbrojeni. W kwietniu następnego roku ekspedycja wylądowała na Jukatanie, w dzisiejszym Vera Cruz. Z tego właśnie miejsca Kortez wyruszył na podbój Meksyku. Celem było oczywiście zdobycie stolicy Azteków - Tenochtitalnu. Hiszpanie wywarli olbrzymie wrażenie na miejscowej ludności. Po pierwsze ich religia głosiła pojawienie się białych ludzi, a po drugie przerazili się oni koni - zwierząt do tej pory nie znanych oraz uzbrojenia przybyszów. Wódz Azteków - Monetzuma nie zdobył się jednak na żadną poważniejsza kontrakcję. Wobec tego Hiszpanie 19 listopada 1519 roku wkroczyli do stolicy państwa. Kortez uwięził Monetzumę, na co Aztekowie odpowiedzieli powołując nowego króla - Cuauhtemoca. Rozpoczęły się krwawe walki. Przyniosły one początkowo zwycięstwo Azteków. Hiszpanie musieli się wycofać z Tenochtitlanu. Ponownie do oblężenia stolicy przystąpiono jednak w maju 1521 roku. W sierpniu miasto zostało zdobyte przez Hiszpanów. Następca Montezumy, na osobisty rozkaz Corteza został powieszony. Z podbitych wówczas ziem stworzył Cortez kolonię o nazwie Nowa Hiszpania, której został pierwszym gubernatorem. Państwo Azteków zostało dobitnie zniszczone. Trzecim etapem był podbój Peru. Został on dokonany przez grupę awanturników (około 200 osób) na czele których stanęli Francisco Pizarro i Diego Almagro. Podbój ten dokonał się w latach 1532-1533. W listopadzie 1532 roku wylądowali oni w Tumbes w Peru. Stoczona niedawno wojna miedzy wodzem Inków Huascaerm a jego bratem Atahualpa, osłabiła państwo, co wykorzystali Hiszpanie. Atahualpa, który wyszedł zwycięsko z bratobójczej wojny, przegrał z Hiszpanami. 16 listopada 1532 roku doszło do rzezi Inków w Cajacamarca. Odbyła się ona pod pretekstem znieważenia Biblii przez Atahulapę. Sam wódz zginął. Hiszpanie zajęli stolicę państwa - Cusco i rozciągnęli swe dalsze podboje z tego miejsca. Zdobyli miedzy innymi północne Chile. W ciągu całego XVI wieku podbili i częściowo skolonizowali dalsze rejony Ameryki Południowej: dzisiejszy Ekwador, Argentynę, Urugwaj i Paragwaj. Imperium hiszpańskie w Ameryce. Tak więc cała Ameryka Środkowa i Południowa (bez Brazylii, którą skolonizowali Portugalczycy) stała się terenem na którym powstało wielkie imperium hiszpańskie. Główne kolonie hiszpańskie w Ameryce Południowej nazwane zostały Nową Kastylią i Nowym Toledo. Z czasem powstała dla nich jedna nazwa - Peru. Nowa Hiszpania, czyli Meksyk i Peru były rządzone przez wicekrólów. Każde z wicekrólestw dzieliło się na prowincje. Administracja miejska sprawowana była przez cabildo. Bardzo szybko na owych terenach rosły siły kościoła katolickiego. Powstały nawet dwa arcybiskupstwa, dla Nowej Hiszpanii w Meksyku oraz dla Nowej Kastylii w Limie, a także uniwersytety (Lima i Meksyk). Oba wicekrólestwa podlegały bezpośrednio utworzonej w 1524 roku Radzie Indii, która posiadała kompetencje administracyjne i sądownicze. Sprawami gospodarczymi tych ziem zajmował się tzw. Dom Transakcji, z siedzibą najpierw w Sewilli, a następnie w Kadyksie. Nastąpił olbrzymi napływ ludności z Hiszpanii do jej imperium zamorskiego. Brak białych kobiet zmuszał przybywających na owe tereny Hiszpanów do wstępowania w związki małżeńskie z tamtejszymi kobietami. Urodzone z takich związków dzieci to Metysi. W zamorskich posiadłościach Hiszpanii powstał nowy typ władania ziemią zwany encomienda, oparty na zachodnioeuropejskich stosunkach feudalnych. Jego cecha charakterystyczną był przymusowa praca Indian (repatriminiento), którzy byli tak naprawdę nieludzko - teren kolonizacji portugalskiej. Mimo, iż pierwsi do jej wybrzeży dotarli w 1499 roku Hiszpanie, to w niecały rok później w 1500 roku przybył tu Portugalczyk Pedro Cabral i objął te ziemie we swe władanie, tworząc z nich kolonię portugalską. Nadał jej nazwę Wyspa Prawdziwego Krzyża. Nazwa Brazylia upowszechniła się wkrótce, od cennego na jej terenach krzewach brazil. Jednak prawdziwa kolonizacja Brazylii zaczęła się w roku 1539, kiedy to przybył tu Alfonso de nowych ziem między Hiszpanię a Portugalię. Mimo wyznaczonej przez papieża linii demarkacyjnej między posiadłościami Hiszpanii i Portugalii, nie tylko sami Anglicy, Holendrzy, czy Francuzi, ale także dwie strony dotychczasowego układu były zainteresowanie w zdobyciu tych ziem. Między Portugalczykami a Holendrami doszło nawet do wojny w Ameryce Południowej, która przyniosła sukces Holendrom. Był on jednak dość nietrwały. Miał on miejsce w latach 1633-1661, kiedy to Holendrzy utworzyli na terenie Brazylii swoją kolonię, którą nazwali Nowa wielkich odkryć geograficznychOdkrycia geograficzne na przełomie wieku XV i XVI zmieniły wyobrażenia ludzi na temat wyglądu świata, oraz zwiększyły wiedzę, która była potrzebna, aby odbywać dalsze wyprawy w poszukiwaniu różnych dogodniejszych dróg morskich. Nastąpił rozwój nauk (astronomia, nawigacja), powstało wiele wynalazków: zastosowanie igły magnetycznej, wynalezienie nowego statku dalekomorskiego o nazwie karawela. Wielkie odkrycia geograficzne spowodowały rozwój handlu (oraz przesunięcie jego skupienia z Morza Śródziemnego na Ocean Atlantycki), poznanie nowych roślin (kakao, kauczuk, tytoń), przypraw, produkcję cukru z trzciny cukrowej i szybkie upowszechnienie jego spożycia w Europie, a wreszcie rozwój gospodarczy Europy. Pojawiła się „rewolucja cen” (gwałtowne podrożenie wszystkich towarów) i przyspieszona akumulacja kapitału handlowego. Niestety, odkrycia spowodowały również masowe zabójstwa Indian, zniszczenie kultur Majów i Azteków, a także powrót niewolnictwa, które doprowadziło do wyludnienia części Afryki. Nastąpiło nasilenie rozwoju piractwa, a także podział świata na strefy wpływów wielkich mocarstw. Dodatkowo, do Europy przywędrowało wiele nowych chorób, jak odra, ospa i grypa, które w tamtych czasach były śmiertelne. Wielkie Odkrycia Geograficzne na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. Wejdź i znajdź to, czego szukasz! Późne średniowiecze to okres rozkwitu takich potęg handlowych jak Genua i Wenecja. Wraz z rozwojem handlu z krajami śródziemnomorskimi w XIII i XIV wieku następowała również wymiana kulturowa z krajami bliskiego wschodu. Główne szlaki handlowe drogą wodną prowadzą do Aleksandrii i Trypolisu, do Bizancjum i portów Morza Czarnego. Dzięki istnieniu traktów handlowych takich jak jedwabny szlak przez rynki bizantyńskie, syryjskie i egipskie sprowadzano cenne surowce z Dalekiego Wschodu. Najważniejszymi z nich były tkaniny: jedwab i bawełna, surowce szlachetne - złoto i srebro, a także przyprawy korzenne tj. imbir, gałka muszkatołowa, cynamon i pieprz. Rzadka sieć dróg handlowych oraz stosowanie powozów dwukołowych powodowała że transport lądowy był dużo kosztowniejszy niż wodny. Kraje nadmorskie wysyłały swoje statki coraz dalej i dalej. Wielkie odkrycia geograficzne były tylko kwestią czasu... Tło historyczne i przyczyny wielkich odkryć geograficznych Rozwój kulturowy początków renesansu pozwolił na otwarcie się myśli średniowiecznej na dzieła starożytnych greckich myślicieli, którzy już w V w. erą udowadniali, że Ziemia jest kulą. Niestety na czas średniowiecza zostały zapomniane dzieła takich sław starożytności jak Ptolomeusz i dopiero późniejsze arabskie tłumaczenia twórców greckich trafiły na podatny grunt myślicieli epoki renesansu podsycając ideę wśród żeglarzy gdzie wielkie odkrycia geograficzne były ich wynikiem. Na średniowiecznych mapach przedstawiano tylko fragmentarycznie trzy znane kontynenty: Europę, Afrykę i Azję. Suche tereny Afryki północnej skutecznie ograniczały dalsze poznanie tego kontynentu. Natomiast panowanie Arabów i Mongołów na terenach azjatyckich skutecznie odcięły kontakty europejczyków z krajami dalekiego wschodu, a szczególnie Indii, z których pochodziła większość towarów jedwabnego szlaku. Jednak dzięki takim kupcom i podróżnikom jak Marco Polo i jego relacji z wieloletniej wyprawy do Indii w postaci dzieła „Opisanie świata” kultura europejska dowiedział się o istnieniu innych krajów jak np. Chiny i rozbudziła w europejczykach wyobraźnię i chęć odkrywania nieznanych lądów. W Europie od wieków krążyły legendy o znajdującym się gdzieś w Azji lub Afryce chrześcijańskim państwie księdza Jana, które mogłoby stać się sojusznikiem w walce z muzułmanami. Rozwój technik żeglarskich Dzięki rozwijającej się wiedzy o żeglowaniu i opracowaniu nowej konstrukcji statków - kawareli w XV wieku - możliwe było dokładniejsze nawigowanie po oceanach. Do żagla prostokątnego służącego do płynięcia z wiatrem dodatkowo używano trójkątnych żagli łacińskich (zapożyczonych od żeglarzy arabskich), umożliwiających płynięcie w kierunku skośnym do kierunku wiatru na otwartym morzu oraz coraz powszechniej stosowano istniejącą już busolę, astrolabium, kwadrant i log. Wprowadzenie nowych przyrządów nawigacyjnych takich jak krzyż św. Jakuba (od początku XVI w.), a w późniejszych czasach sekstantu (w 1731r.) ułatwiło żeglowanie po oceanach. Zamieszkiwanie przez Portugalczyków i Hiszpanów na granicach świata śródziemnomorskiego i atlantyckiego sprzyjało korzystaniu z doświadczeń żeglarzy zarówno z basenu Morza Śródziemnego, jak i z północy. Dawało to im większe szanse na nowe odkrycia geograficzne. Początek epoki odkryć Pierwszymi żeglarzami, którzy popłynęli nieco dalej na zachód od brzegów Afryki, byli Genueńczycy i dotarli do Wysp Kanaryjskich. Począwszy od 1402 r. rozpoczął się podbój archipelagu, prowadzony przez rycerzy francuskich i kastylijskich, i trwał on aż po 1496 r. W 1415 r. prawie dwadzieścia tysięcy żołnierzy portugalskich dowodzonych przez króla Jana I zdobyło położoną naprzeciw Gibraltaru Ceutę. Celem Portugalczyków było kontynuowanie świętej wojny z Arabami i dominacja nad coraz to większymi obszarami wpływów. Odkrycia portugalczyków w Afryce Od początku XV w. działalność Henryka Żeglarza, patrona rozwoju floty portugalskiej i wczesnych wielkich odkryć geograficznych, pełnokrwistego krzyżowca i organizatora wypraw, umożliwiła żeglarzom odkrywanie kolejnych zachodnich wysp jak i wschodnich wybrzeży Afryki coraz dalej na południe. Henryk brał czynny udział w założeniu uniwersytetu w Lizbonie oraz szkoły kartografii i astronomii w Sagres (uważana za pierwszą akademię morską na świecie). Gromadzono tam i kopiowano mapy żeglarskie oraz udoskonalano instrumenty nawigacyjne. Kapitanom statków przykazał prowadzenie dokładnych ksiąg pokładowych z wszelkimi szczegółami dotyczącymi ich podróży, a w zamian za to udzielał im wsparcia finansowego i naukowego. W 1420 r. Portugalczycy odkryli Maderę, a niedługo później archipelag Azorów. Madera zaraz po zasiedleniu zaczęła dostarczać Portugalii ogromne ilości drewna wykorzystywane do budowy coraz to większej floty. Kolejnym surowcem bardzo cenionym z Madery była trzcina cukrowa. Produkcja cukru na wyspie przynosiła ogromne korzyści finansowe, a w samym 1472 r. wyprodukowano go już 180 ton. Wiele lat trwało zanim żeglarze portugalscy znaleźli sposób by opłynąć przylądek Bajador, w okolicach którego wiatry zmieniają gwałtownie kierunek na południowy zachód wynosząc statki na środek Atlantyku. Portugalczycy zaryzykowali i opracowali manewr znany jako volta do mar (opłynięcie morza) polegający na poddaniu się wiatrom i prądom morskim na zachód, aby później wykonać zwrot z wykorzystaniem wiatrów przeciwnych prowadzących we właściwym kierunku. Struktura społeczna państw iberyjskich wypełniała w dziesiątej części szlachta co stanowiło pozostałość po średniowiecznych wojnach pomiędzy chrześcijanami a muzułmanami. Dodatkowo panująca w połowie XIV w. dżuma zdziesiątkowała najuboższą warstwę społeczną i spowodowała spadek wysokości czynszów płaconych na rzecz szlachty. W 1444 roku Portugalczycy dotarli do Zielonego Przylądka u zachodniego krańca Sahary. Od tamtej pory w dużych ilościach zwozili złoto i niewolników do kraju. Rozpaliło to chęć zysków i bogactwa w umysłach wielu licznych rodów szlacheckich. Dlatego też nie brakowało chętnych do finansowania wypraw, które dały światu wielkie odkrycia geograficzne, a sponsorom znaczne zyski. Upadek Konstantynopola W XV wieku na terenach dzisiejszej Turcji coraz bardziej swoje wpływy powiększało Imperium Osmańskie podbijając Konstantynopol w 1453r. Ograniczyło to w znacznym stopniu przypływ towarów z dalekiego wschodu. Rosnący popyt na przyprawy korzenne, tkaniny, surowce szlachetne oraz wszelkiego rodzaju pachnidła i balsamy powodował znaczny wzrost ich cen. Należało znaleźć inne szlaki handlowe pomijając kosztownych pośredników. Rekonkwista Hiszpańska W 1469r. doszło do porozumienia pomiędzy największymi królestwami Półwyspu Iberyjskiego: Kastylii i Aragonii. Rekonkwista hiszpańska przeciwko Arabom trwała do 1492r. do upadku Granady. Cztery lata później dzięki wsparciu ze strony rycerstwa francuskiego Hiszpanie opanowali Wyspy Kanaryjskie zyskując dobrą bazę przeładunkową i wypadową dla wypraw oceanicznych. Zakończenie rekonkwisty dla znacznej części szlachty oznaczał utratę statusu społecznego, gdyż zyski z uprawy roli kosztownej ze względu na klimat były nieporównywalnie mniejsze niż dochody wojenne. Dopiero inwestycje w wyprawy zamorskie, pozwoliły szlachcie utrzymać status społeczny i życie na wysokim poziomie. Kolejnym powodem dla którego organizowano wyprawy to poszerzenie wpływów kościoła katolickiego na świecie, gdyż wyzwolenie Półwyspu Iberyjskiego spod władzy Arabów nie oznaczało końca walki z islamem. Dlatego też rycerstwo chętnie brało udział w ekspedycjach szukając nowych możliwości utrzymania. Opłynięcie Afryki przez portugalczyków Z informacji przekazywanych przez kupców i podróżników jedwabnego szlaku można było wywnioskować, że po wschodniej stronie Afryki istnieje wielka woda a więc i możliwy do odkrycia szlak do Indii. W roku 1488 kierujący kolejną dalekomorską wyprawą portugalską Bartolomeu Dias opływa południowe wybrzeże Afryki. Jednak bunt załogi uniemożliwia mu kontynuację podróży po wodach Oceanu Indyjskiego. W drodze powrotnej odkrywa najdalej wysunięty na południe kraniec kontynentu afrykańskiego – Przylądek Dobrej Nadziei. Odkrycie Ameryki przez Kolumba Zgodnie z teorią o kulistości Ziemi włoski żeglarz Krzysztof Kolumb po wnikliwym studiowaniu map i dzieł ze zbiorów Henryka Żeglarza do których miał dostęp poprzez korzystne małżeństwo uznał, że droga do Indii nie jest aż tak długa jakby się mogło wydawać i od lat rozwijał koncepcję dotarcia do Indii drogą na zachód. Jego starania o pozyskanie środków na wyprawę u króla portugalskiego Jana II zostały odrzucone, gdyż rada geografów i kartografów uznała iż taka koncepcja dotarcia do Indii jest mało prawdopodobna. Poza tym Portugalczycy rozwijali swoje projekty dotarcia do Indii opływając Afrykę z wielkim sukcesem odkrycia Przylądka Dobrej Nadziei. Uparty Kolumb swoje starania przeniósł na dwór królowej Hiszpanii Izabeli Katolickiej. Na pozytywną odpowiedź czekał do zakończenia rekonkwisty w 1492 roku. Zwerbowanie załogi nie było wcale prostą sprawą. Ci którzy długo pływali po wodach znali problemy życia na statku (sztormy, szkorbut). Do wypraw zgłaszali się raczej lokalni rzezimieszkowie i ludzie bez pracy, dla których wyprawa była życiowym ratunkiem. Z takich gównie żeglarzy składała się 120 osobowa załoga, którą kilka miesięcy później Krzysztof Kolumb zabrał na trzech statkach w kierunku zachodnim. Odkrycie Ameryki dało mu tytuł Admirała i zarządcy nowo odkrytych ziem. Kolumb był przekonany, że dotarł do Indii. Z Nowego Lądu do Hiszpanii płynęły statki ze złotem i tytoniem. Jednak odkryte wyspy (San Salwador, Haiti, Kuba i Jamajka) jak się później okazało nie były tak zasobne w złoto. Działania Kolumba przyczyniły się do upadku lokalnych społeczności, a niegospodarność i złe zarządzanie było powodem uwięzienia go podczas trzeciej wyprawy w 1498 roku. Wyposażenie statków do drugiej i trzeciej wyprawy Kolumba miał przygotować stacjonujący w Sewilli włoski kupiec Amerigo Vespucci. W latach 1497-1504 odbył cztery wyprawy badawcze jako przyrodnik i kartograf. Dwie pierwsze w służbie króla Hiszpanii, a kolejne w służbie króla Portugalii. Jego przejmujące opisy nowo poznanego kontynentu wydane na starym kontynencie pozwoliły mu zyskać popularność większą od samego Kolumba. To on jako pierwszy uznał, że odkryte lądy są nowym kontynentem i dlatego też nazwano Ameryką od jego imienia. Vespucci zbadał wybrzeże Wenezueli, dotarł do ujścia Amazonki i La Platy oraz do wybrzeży Patagonii i Georgii Południowej. Podział wpływów po wielkich odkryciach Odkrycia Kolumba i innych żeglarzy pod flagą Królestwa Hiszpanii i Portugalii groziły wybuchem konfliktu między królestwami iberyjskimi o panowanie nad zamorskimi obszarami wpływów. Aby tego uniknąć, w 1494r. zawarto traktat w Tordesillas, na mocy którego określono strefy wpływów obu państw: ich granicę wyznaczał południk biegnący w odległości 1200 mil morskich na zachód od Wysp Zielonego Przylądka. Nowo odkryte obszary geograficzne położone na zachód od południka należały odtąd do korony hiszpańskiej, leżące zaś na wschód były własnością portugalską. Odkryta przez przypadek w 1500r. Brazylia przez pędzonego niesprzyjającymi wiatrami Pedro Cabrala, leżąca na wschód od linii podziału przypadła w udziale Portugalii. Wyprawa Vasco da Gamy do Indii W 1497 Portugalia organizuje kolejną śmiałą wyprawę w kierunku Indii. Dowództwo powierza Vasco da Gamie, który po długiej podróży dociera w 1498 roku do miasta Kalikat - nadmorskiego ośrodka handlu w Indiach. Jak się przekonują później portugalczycy utrzymanie nowego punktu handlowego nie jest taką prostą sprawą, gdzie morze opanowane jest przez arabów. Dlatego też organizują kolejne wyprawy mające na celu eliminację jakiejkolwiek konkurencji i ewentualnych zagrożeń na nowych szlakach handlowych. To dzięki zwrotniejszym karawelom uzbrojonym w artylerię Portugalczycy na początku XVI w. opanowali kluczowe porty na trasie z Morza Czerwonego na Ocean Indyjski: Alfonso de Albuquerque (konkwistador portugalski) podbił wyspę Cejlon w 1506r., Ormuz w Zatoce Perskiej w 1507r., Goa w Indiach w 1510r., a dalej na wschód Malakkę na Półwyspie Malajskim w 1511r., skąd europejscy żeglarze dotarli do Chin w 1516r. i Japonii w 1542r. W 1517r. Turcy podbijają Egipt i jednecześnie starają się o panowanie nad oceanem Indyjskim. Osmańska flota pojawiła się tych wodach w 1538r. ale była to tylko demonstracja siły, a nie otwarta wojna o wpływy. W połowie XVI w. okręty portugalskie pokonały flotę tureckich galer jednocześnie udowadniając kto panuje nad wschodnimi wodami. Do portugalii przypływały statki wyładowane przyprawami, roślinami, szlachetnymi metalami, porcelaną, perfumami i rzadkimi gatunkami drewna. Korona portugalska kontrolowała handel pobierając od 25 do 50% zysków z importowanych towarów. Państwo portugalskie na pieprz, imbir czy drewno wprowadziło europejski monopol i ich zakup możliwy był tylko za pośrednictwem Domu Indii w Lizbonie. Szlachta i bogate rody chętnie inwestowały w wyprawy handlowe, pomimo iż przesądy średniowieczne zakazywały im prowadzenia działalności handlowej. Wyprawa Ferdynanda Magellana dookoła Ziemi Ferdynand Magellan, portugalski żeglarz w służbie korony Hiszpanii, żył w przeświadczeniu, że do Wysp Korzennych można dotrzeć nie tylko płynąc na wschód, ale też w przeciwną stronę. Był zdeterminowany, żeby tego dokonać niezależnie czy dla ojczystej Portugalii czy pod inną banderą. W 1517 roku, gdy miał 37 lat dostał pozwolenie na audiencję u króla Hiszpanii, Karola I (cesarz Karol V). Młody władca po wysłuchaniu planu został oczarowany perspektywą możliwości handlu przyprawami bez angażowania się w konflikt z Portugalią. Przeznaczył więc znaczne fundusze na realizację planu Magellana, który wyruszył na wyprawę 10 sierpnia 1519r. dowodząc flotą złożoną z pięciu statków: "Victoria", "San Antonio", "Concepcion", "Santiago" i flagowym "Trynidad". Podczas swojej podróży Magellan odkrywa Cieśninę Magellana, wyspy Mariańskie oraz Filipiny. Niestety on sam ginie w wyniku lekkomyślnego ataku na wyspie Mactan. Do Hiszpanii wraca tylko dowodzący Viktorią Juan Sebastián Elcano wraz z kilkunastoma wycieńczonymi marynarzami. Sam Magellan nie zdołał wprawdzie opłynąć całego globu, miał jednak inne bardzo znaczące zasługi. Za sprawą jego wyprawy odkryto cieśninę łączącą Atlantyk z Pacyfikiem i dostrzeżono dwie galaktyki, które nazwano na cześć Magellana Wielkim i Małym Obłokiem Magellana. Miał też duży wpływ na strefy czasowe, odkrył bowiem, że zależnie od kierunku poruszania się traci lub zyskuje się jeden dzień (Międzynarodowa Linia Zmiany Daty) i co najważniejsze potwierdził fakt, że Ziemia jest okrągła. Wyprawy Anglików i Francuzów Włoski żeglarz Giovanni Caboto znany również jako John Cabot pływający pod angielską flagą dla króla Henryka VII został wysłany na wyprawę mającą na celu odkrycie drogi morskiej do Azji. W czasie swej wyprawy w 1497r. wybrał kierunek Północno Wschodni i dopłynął do brzegów Ameryki Północnej odkrywając Nową Funlandię i Labrador. Jego wyprawa dała wytyczne dla kolejnych wypraw Angielskich, a odkrycia dała podstawy królowi Anglii do kolonizacji odkrytych terenów. W 1534r. Jacques Cartier utalentowany francuski żeglarz wyruszył na wyprawę, która miała na celu dotarcie do Azji i odkrycie złota oraz innych cennych kruszców. Przepłynięcie oceanu zajęło Cartierowi 20 dni. Po tym czasie dotarł do Nowej Funlandii, Zatoki św. Wawrzyńca, Wyspy Magdaleny i do Wyspy św. Edwarda. Nawiązuje pierwsze relacje z indianami sądząc, że dotarł do Chin. Po dwóch kolejnych wyprawach Cartier użył nazwy Kanada określając nowo odkryte tereny, do których prawo rościła sobie Francja. Skutki wielkich odkryć geograficznych Traktat pomiędzy dwoma imperiami kolonialnymi Hiszpanii i Portugalii podpisany w Saragossie w 1529r. mówił o podziale świata na dwie strefy wpływów. Napływ złota i towarów egzotycznych spowodował gwałtowny rozwój gospodarczy w krajach kolonialnych. Dlatego też do tego wyścigu dołączyły Anglia, Francja oraz Holendrzy. Dzięki wyprawom europejczycy poznają nowe rośliny tj. kawę, herbatę, ziemniaki, tytoń, kakao, kukurydzę czy pomidory, w związku z czym zmieniły się nawyki żywieniowe ludności. Niestety nowo odkryte cywilizacje indian: Azteków, Majów i Inków upadły pod wpływem działań konkwistadorów oraz wzrósł handel niewolnikami. Pozstępowała chrystianizacja nowych terenów i wymiana kulturowa. Jednym słowem korzyści były jednostronne dla odkrywców, a nie dla cywilizacji odkrywanych.

Wielkie odkrycia geograficzne to nazwa nadana przez historiografię odkryciom geograficznym dokonanym w wyniku wypraw morskich podejmowanych przez europejskich żeglarzy w XV i XVI wieku. Ich konsekwencją było poznanie przez Europejczyków wszystkich zamieszkałych kontynentów. RaG5KKN4ZGYlO

Opinie naszych użytkowników Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...) Agnieszka K. Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca. Beata z Łodzi Bardzo często korzystam z serwisu Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję. Elżbieta J., mama i nauczycielkaCzytaj inne opinie » W 2020 r. otrzymał NAGRODĘ GŁÓWNĄ w konkursie ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU, w kategorii: Internet. Organizatorem konkursu jest: Komitet Ochrony Praw Dziecka. Na skróty: Świat jest ogromny, a jego różne zakątki kryją w sobie wiele tajemnic i niespodzianek. Jest taki ciekawy! Zapraszamy Cię do poczytania różnych ciekawostek na temat obcych krajów, cywilizacji, przyrody nieożywionej i klimatu. Możesz wybrać ze spisu niżej to, co Cię szczególnie interesuje lub też przejrzeć ciekawostki losowo, klikając w obrazek, który znajduje się powyżej. Dział będzie systematycznie poszerzany o kolejne ciekawostki, więc zaglądaj tu co jakiś czas, by dowiedzieć się czegoś nowego. Na pewno nie raz będziesz ze zdziwienia kręcić głową ;). W tej sekcji są dostępne następujące materiały: Wesołej zabawy! Chcesz otrzymywać informacje o nowych materiałach edukacyjnych dla dzieci? Zobacz również: Młody odkrywca - Kącik podróżnika Nauki przyrodnicze - Tematy z zakresu geografii Tematy tygodnia - Polska, Europa i świat TYSIĄCE materiałów edukacyjnych ZERO irytujących treści i reklam dla rodzica: SPOKÓJ I WYGODA dla dziecka: RADOŚĆ z własnych osiągnięć BEZPIECZNA NAUKA i ZABAWA w jednym :) Bo KAŻDE dziecko jest mądre i inteligentne. Trzeba tylko dać mu szansę. ↑Do góry

Nazwałem ich Indianami, ponieważ myślałem, że dotarłem do Indii. Pływałem w tamte strony wielokrotnie, do Hiszpanii przywoziłem różne produkty np.: kakao, kukurydzę, ziemniaki ale także konie, osły, bydło i świnie. Zamieszkujący tamte strony ludzie mieszkali w namiotach zwanych wigwamami i byli dla mnie całkiem dzicy.

Podkładki na biurko Visual System Oszczędzasz 3,89 zł (48% Rabatu) Wysyłka: 2-3 dni robocze+ czas dostawy Opis Laminowana i elastyczna podkładka na biurko, praktyczna pomoc w nauce, o wymiarach 40x30 cm, Wielkie odkrycia geograficzne, heraldyka, historia pisma i kalendarza Szczegóły Tytuł Podkładka edukacyjna Wielkie odkrycia geograficzne, heraldyk Inne propozycje autorów - inne Podobne z kategorii - Podkładki na biurko Klienci, którzy kupili oglądany produkt kupili także: Darmowa dostawa od 199 zł Rabaty do 45% non stop Ponad 200 tys. produktów Bezpieczne zakupy Informujemy, iż do celów statystycznych, analitycznych, personalizacji reklam i przedstawianych ofert oraz celów związanych z bezpieczeństwem naszego sklepu, aby zapewnić przyjemne wrażenia podczas przeglądania naszego serwis korzystamy z plików cookies. Korzystanie ze strony bez zmiany ustawień przeglądarki lub zastosowania funkcjonalności rezygnacji opisanych w Polityce Prywatności oznacza, że pliki cookies będą zapisywane na urządzeniu, z którego korzystasz. Więcej informacji znajdziesz tutaj: Polityka prywatności. Rozumiem

Wielkie odkrycia geograficzne na przełomie XV i XVI w. otworzyły całkiem nowy okres historii. Wiedza o nowych nie znanych lądach, dotarcie do bogatych krajów Wschodu i Zachodu zapoczątkowały epokę wielkiej ekspansji kolonialnej Europejczyków - początkowo głównie Portugalczyków i Hiszpanów, później zaś Holendrów, Anglików i Witam!! Dzieciaki zamieszczam obiecane teksty dotyczące wypraw i odkryć geograficznych. Wasze zadanie polega na samodzielnym ułożeniu po minimum 2 pytania do każdego tekstu. Proszę zapisać je w zeszycie wraz z odpowiedziami. Nie zniechęcajcie się, teksty są proste i ciekawe ;) W razie pytań - jestem tu :) Miłej pracy :) Ps. Jeśli uczniowie innych klas mają ochotę na wykonanie tego zadania, to nie widzę przeciwskazań :)Tekst 1. Paweł Toscanelli [lekarz, naukowiec] o potrzebie odkrycia morskiej drogi do Indii (rok 1474) Ferdynandowi Martinez, kanonikowi Lizbony, Paweł lekarz przesyła swe pozdrowienie (…) Ponieważ doniosłem ci kiedyś o pewnym szlaku do Indii, kraju korzeni drogą morską, o wiele krótszą od używanych przez was szlaku (…) czcigodny król [Portugalii – Henryk Żeglarz] pragnie teraz ode mnie pewnych wyjaśnień w tej sprawie (…) Postanowiłem dla większej pewności ukazać ten szlak na mapie. (…) Kraj ten jest ludny i bogaty, liczy wiele królestw i prowincji i mnóstwo miast. (…) Kraj ten zasługuje na to by został odnaleziony nie dlatego, że może dostarczyć wielkich dochodów w złocie, srebrze, szlachetnych kamieniach i wszelkiego rodzaju korzeni, które nigdy do nas nie docierały, ale także ze względu na uczonych, wybitnych filozofów i astrologów, którzy tam żyją, których geniusz i wiedza rządzą tym potężnym i wspaniałym krajem. Tekst 2. Fragment listu Krzysztofa Kolumba o odkryciu Ameryki Na trzydziesty drugi dzień po wyjeździe z Kadyksu przybyłem na Morze Indyjskie i odkryłem tam bardzo liczne i gęsto zaludnione wyspy, które bez czyjegokolwiek protestu objąłem w posiadanie naszego najmiłościwszego króla przez uroczystą proklamację i zawieszenie flagi hiszpańskiej. Pierwszą z owych wysp, którą Indowie mianowali Guanahani, nazwałem San Salwador z wdzięczności dla Zbawiciela, w którego pomoc ufni przybyliśmy zarówno do tej, jak i do innych ziem.(…) Mieszkańcy owych wysp nie różnią się wcale co do wyglądu, obyczajów lub języka i rozumieją się nawzajem. Ostatnia okoliczność jest bardzo pożyteczna przede wszystkim dla spełnienia życzenia Najjaśniejszego Króla naszego, mianowicie sądzę dla nawrócenia ich na świętą wiarę chrześcijańską, dla której, o ile mogłem wyrozumieć, bardzo łatwo ich będzie można pozyskać. (…) Nie spotkałem też wśród nich potworów, jak wielu mniemało, ale są to ludzie bardzo potulni i dobrotliwi. Nie są też czarni, jak Murzyni, włosy bowiem mają gładkie i spadające. Nie lubią przebywać tam, gdzie grzeją gorące promienie słońca (…).” Tekst 3. Krzysztof Kolumb do Luisa Santangela [intendent hiszpańskiego dworu] (15 II 1493) (…) dopłynąłem do Indii z flotą powierzoną mi przez Najjaśniejszego Króla i Królową [Ferdynand i Izabela, król i królowa Hiszpanii]; odkryłem tam wielką liczbę wysp zamieszkałych przez nieprzeliczoną ludność i objąłem w posiadanie Ich Wysokości (…) Ich Wysokości mogą sobie zdawać spraw, że mogę im dostarczyć tyle złota ile zechcą (…), korzeni, bawełny ile Ich Wysokości polecą załadować (…). Zdaje się, że znalazłem rabarbar i cynamon oraz tysiące innych wartościowych produktów. Tak tedy Zbawiciel dał zwycięstwo Naszym Najjaśniejszym Królowi i Królowej oraz ich królestwom; że chrześcijaństwo całe powinno się radować nie tyle z powodu chwały, która przez to spadnie na nie przez nawrócenie wielkiej liczby ludów na naszą wiarę, ale również z powodu bogactw materialnych, które mogą przynieść zysk całemu chrześcijaństwu. Tekst 4. Antonio Pigafetta o podróży Magellana dookoła świata W środę 28 listopada 1520 roku przepłynęliśmy tę cieśninę i wpłynęliśmy na spokojne morze, po którym żeglowaliśmy trzy miesiące i dwadzieścia dni, nie odnawiając zapasów; jedliśmy tylko stare suchary, starte na proszek, pełne robactwa i cuchnące, piliśmy wodę gnijącą. Jedliśmy też kawałki skóry wołowej (…) wióry drzewne, a nawet szczury, które kosztowały po pół korony każdy. To jeszcze nie wszystko, nasze największe nieszczęście, o którym powiem było najgorsze: dolne i górne dziąsła naszych ludzi popuchły tak bardzo, że nie mogli oni jeść i wśród cierpień zmarło dziewiętnastu. (…)

Kup Wielkie Odkrycia Geograficzne w kategorii Podkładki, maty na biurko na Allegro - Najlepsze oferty na największej platformie zakupowej.

Na przestrzeni dziejów ludzie zawsze zastanawiali się, co było za następną górą, oceanem, rzeką, a nawet planetą. Odkrywcami są ludzie, którzy przetarli szlak w drodze do nowych miejsc. Każdy wie, kim byli Marco Polo i Krzysztof Kolumb. Ale czy wiesz, że Krzysztof Kolumb posiadał egzemplarz książki napisanej przez Marco Polo, pełnej odręcznie napisanych przez Kolumba notatek, które posłużyły za inspirację do jego słynnej podróży? Pisaliśmy dotychczas o ciekawostkach na temat oceanu spokojnego oraz ciekawostki o odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba. Oto lista 10 największych odkrywców jakich znała ziemia. 1. Krzysztof Kolumb (1451-1506) Włoski odkrywca. Kolumb odbył cztery przełomowe podróże do Ameryki. Kolumb chciał zrobić to, co zrobił Vasco Da Gama – odkryć Indie. Ale zamiast tego wylądował na Bahamach. Od tego czasu Kolumb wielokrotnie odwiedzał zachodnią krainę i był też w Południowej. Krzysztof Kolumb jest odkrywcą, któremu przypisuje się odkrycie Ameryki. Oczywiście, w tym czasie w Ameryce mieszkali już ludzie, których nazywamy rdzennymi Amerykanami. Był nawet Europejczyk Leif Ericsson, który najprawdopodobniej wcześniej był w Ameryce. Jednak to właśnie podróż Kolumba rozpoczęła eksplorację i kolonizację obu Ameryk. 2. Vasco Da Gama (1469 – 1524) Vasco Da Gama był portugalskim odkrywcą, który jako pierwszy Europejczyk dotarł do Indii drogą morską. Da Gama odbył bezpośredni rejs do Indii – podróżując po Przylądku Dobrej Nadziei w RPA. W 1498 roku Vasco Da Gama dotarł do Calicut (obecnie Kozhikode) w Kerali. Portugalski odkrywca przemierzył Atlantyk i Ocean Indyjski, aby dotrzeć do „Wschodu”. Doprowadziło to do zwiększenia liczby rejsów morskich z całej Europy. 3. Marco Polo (1254-1324) Był weneckim podróżnikiem i odkrywcą, który odbył przełomowe podróże do Azji i Chin. Jego podróże i pisma pomogły otworzyć Daleki Wschód na Europę i zainspirowały Krzysztofa Kolumba i wielu innych odkrywców. Na początku lat 70. włoski odkrywca Marco Polo wyruszył z ojcem i wujkiem w podróż do Azji. Podróżował po Persji, Afganistanie, Mongolii i Chinach. Droga, którą podążali, znana jest obecnie pod nazwą Jedwabnego Szlaku. Marco Polo osiadł w Pekinie, skąd prowadził wyprawy do innych części Chin, ówczesnej Birmy i Indii. Wrócił do Włoch po zwiedzeniu Singapuru, Sumatry i Indii. 4. Ferdynand Magellan (1480-1521). Portugalia dała światu wielu swoich wielkich odkrywców, takich jak Magellan, pierwszy nawigator, który przemierzył Pacyfik i poprowadził wyprawę, która ostatecznie opłynęła cały świat. Na wyprawie Magellana zginęło około 232 żeglarzy, w tym sam Magellan, który został poćwiartowany na kawałki przez plemię na Filipinach. Magellan był finansowany przez Hiszpanię, a nie Portugalię. 5. James Cook (1728-1779) Był brytyjskim eksploratorem, który odbył przełomowe rejsy na Ocean Spokojny. Podczas trzech wielkich rejsów pod koniec XVIII wieku, Cook stał się wielkim odkrywcą Wysp Pacyfiku i nie tylko. Nawiązał pierwszy europejski kontakt ze wschodnim wybrzeżem Australii. James Cook był pierwszym Europejczykiem, który odkrył Hawaje i tu spotkał swój los z rąk wrogich tubylców. Biorąc pod uwagę długość jego przygody i skalę jego podróży, niezwykłe jest to, że Cook przetrwał tak długo. Wyspy Cooka, które odkrył w 1773 roku jako Wyspy Hervey, zostały przemianowane na jego cześć w 1800 roku. 6. John Cabot (1450-1499) Cabot był włoskim nawigatorem i odkrywcą. Jego prawdziwe imię to Zuan Chabotto, a pod auspicjami króla Anglii Henryka VII odegrał kluczową rolę w odkrywaniu części Ameryki Północnej. John Cabot był urodzonym we Włoszech odkrywcą, który stał się drugim Europejczykiem, który znalazł Amerykę Północną podczas poszukiwania zachodniej drogi do Azji. Odkrył wschodnie wybrzeże Kanady i na zlecenie króla Tudora Henryka VII, zajął ziemię dla Anglii. Jego śmierć pozostaje przedmiotem spekulacji. 7. Amerigo Vespucci (1454-1512). Amerigo Vespucci jest człowiekiem, od którego pochodzi słowo „Ameryka”. Ten Włoch był nie tylko odkrywcą, ale także kartografem i nawigatorem. Potrafił pokazać, że Brazylia nie jest częścią Azji. 8. Bartolomeu Dias (ok. 1451-1500). Portugalski badacz i nawigator Bartolomeu Dias był pierwszym człowiekiem, który dowodził statkiem płynącym na południowy kraniec Afryki. Król Portugalii Jan II zlecił mu znalezienie szlaku handlowego, który prowadziłby do Indii. Podążając wzdłuż wybrzeża Afryki Zachodniej napotkał Przylądek Dobrej Nadziei. 9. Roald Amundsen (1872-1928) Amundsen był norweskim odkrywcą i kluczową postacią w heroicznej erze poszukiwań Antarktyki. Jego wyprawa na Antarktydę w latach 1910-12 odkryła biegun południowy. W 1926 r. poprowadził pierwszą udaną wyprawę na biegun północny. Roald jako pierwszy przeszedł przez Przejście Północno-Zachodnie, trasę, która rozpoczyna się na Oceanie Arktycznym, a kończy na Oceanie Spokojnym. Amundsen jest jednym z czterech ludzi uważanych za liderów Heroicznego Wieku Poszukiwań Antarktycznych. 10. John Smith (ok. 1580-1631). Odpowiedzialny za ustanowienie najwcześniejszej osady dla Anglików w Ameryce Północnej. Jako odkrywca John Smith poruszał się po rzekach pomiędzy zatoką Chesapeake i Virginią. Pomagał również w sporządzeniu mapy obszarów Nowej Anglii i Zatoki Chesapeake. Bonus 11. Neil Armstrong (1930-2012). Pierwszy spacer po księżycu. W 1969 roku cały świat usłyszał te słowa: „To jeden mały krok dla człowieka, jeden wielki krok dla ludzkości”. Neil Armstrong wyróżnia się tym, że jest pierwszym człowiekiem, który chodził po księżycu. Zanim został astronautą w NASA, był pilotem marynarki wojennej i oficerem marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Urodzony 5 sierpnia 1930 roku w Wapakoneta, Ohio, Armstrong wcześnie zajął się lotnictwem. W wieku około 6 lat ojciec zabrał go na przejażdżkę samolotem Forda Trimotora, jednym z najpopularniejszych samolotów na świecie. W wieku 15 lat zgromadził już wystarczająco dużo lekcji latania, aby dowodzić kokpitem, podobno zanim kiedykolwiek zdobył prawo jazdy. Podczas wojny koreańskiej Armstrong odbył 78 misji bojowych, a następnie przeszedł do Narodowego Komitetu Doradczego Lotnictwa (NACA), prekursora NASA. Czytaj dalej: 10 współczesnych odkrywców którzy przekroczyli granice - (liczba ocen: 34) WIELKIE ODKRYCIA GEOGRAFICZNE. 1.2K . plays. Jaki był powód odkrycia Ameryki ? Chęć odnalezienia drogi morskiej do Indii. Zniszczenie cywilizacji indiańskich. Lekcja historyczno-przyrodniczaTemat: Wielkie odkrycia geograficzneOpracowanie: Agnieszka Gejgał i Agata WinterCele lekcji:•Poznanie dat wypraw•Poznanie pojęć: Stary i Nowy Świat, handel trójkątny•Poznanie nazwisk wielkich XVI – wiecznych podróżników i tras ich wypraw, porównanie wiedzy o otaczającym świecie przed odkryciami i po nich,•Poznanie przyczyn i skutków odkryć geograficznych dla Europy i nowo odkrytych terenów Cele sformułowane w języku ucznia:•Dowiesz się dlaczego pod koniec XV w. poszukiwano drogi morskiej do Indii•Zapoznasz się z wyprawami Bartłomieja Diaza, Krzysztofa Kolumba, Vasco da Gamy, Ameriego Vespucci, Ferdynanda Magellana•Dowiesz się jak zmieniło się życie po odkryciach geograficznych w Europie i AmeryceNaCoBezuUczeń potrafi •Odpowiedzieć na pytanie: Jakie były przyczyny odkryć geograficznych•Omówić i pokazać na mapie wyprawy Bartłomieja Diaza, Krzysztofa Kolumba, Vasco da Gamy, , Ferdynanda Magellana, Ameriego Vespucci•Wyjaśnić co stało się w latach: 1488, 1492, 1497, 1519-1522•Wyjaśnić na czym polegał handel trójkątny•Wymienić pozytywne i negatywne skutki odkryć geograficznychPytanie kluczowe: •Czy dotarcie Europejczyków do Ameryki było dla jej mieszkańców zbawieniem czy przekleństwem?•Co było droższe w tamtych czasach: Herbata i przyprawy czy mięso i owoce?Metody i formy zajęć:•Praca w grupach•Praca z mapą •Praca z tablicą interaktywną •Praca z nośnikami internetowymiMateriały i pomoce dydaktyczne: podręcznik, mapa, atlasy, teksty źródłowe, karty pracy,Przebieg : Sprawdzenie wiedzy zdobytej z poprzednich zajęć za pomocą, krótkiej gry geograficznej. (Kontynenty i Oceany)2. Szukanie przyczyn wielkich odkryć geograficznych – dyskusja z kolegą/ koleżanką Uczniowie w parach/grupach dyskutują na temat: "Co by cię skłoniło do wyruszenia w nieznaną podróż w XV wieku?" Wspólnie omawiamy przyczyny wielkich odkryć geograficznych i wynalazki, które im to ułatwiło. Tu uczniowie mogą posiłkować się pierwsza. Uczniowie w grupach dostają zadanie do wykonania. Muszą odgadnąć ukrytego odkrywce i przedstawić krótką notkę biograficzną na jego temat. druga. Za pomocą mapy zaznaczyć trasę wyprawy najważniejszych odkrywców. Uczniowie posługują się atlasem i wypełniają kartę pracy. Liderzy po skończonej pracy omawiają zadanie. trzecia. Za pomocą ukrytych mapek w kopertach uczniowie muszą odszukać i przyporządkować towary przywożone z Nowego Świata i towary wywożone przez Europejczyków. Do podanych towarów muszą podać odpowiednik w języku angielskim. pytanie kluczowe: Co było droższe w tamtych czasach: Herbata i przyprawy czy mięso i owoce? czwarta. Na kartach pracy za pomocą mapy uczniowie obliczają w linii prostej podróż wybranego Podajemy pytanie kluczowe: Czy dotarcie Europejczyków do Ameryki było dla jej mieszkańców zbawieniem czy przekleństwem? oglądają krótką prezentacje i na jej podstawie wypisują pozytywne i negatywne skutki odkryć domowe: Przeprowadź wywiad z Krzysztofem Kolumbem dotyczący jego podróży do Ameryki (5-8 pytań i odpowiedzi). .