Skracaj smoczek. Inną metodą na to, jak odstawić smoczek, jest jego skracanie. To sposób polegający na stopniowym odcinaniu go po kilka milimetrów, w odstępach co parę dni. Może doprowadzić do tego, że Twoja pociecha sama zrezygnuje z jego ssania.
data publikacji: 05:58, data aktualizacji: 09:03 ten tekst przeczytasz w 4 minuty Seplenienie to często spotykana przypadłość. Jest najczęściej występującą wadą mowy na świecie. Inaczej nazywana jest sygmatyzmem, od łacińskiej nazwy: sigmatismus. Czym jest seplenienie? Jak się objawia? Jakie są jego typy? Poniżej przedstawiamy najważniejsze informacje o seplenieniu. KatarzynaBialasiewicz / iStock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Seplenienie – wokół problemu Seplenienie a rozwój dziecka Przyczyny seplenienia Co robić, gdy dziecko sepleni? Seplenienie – wokół problemu Seplenienie ma miejsce wtedy, gdy dana osoba nieprawidłowo wymawia głoski dentalizowane, czyli takie, w których wokalizacji dużą rolę odgrywa odpowiednie ułożenie zębów. Chodzi dokładnie o siekacze górne i dolne, które zbliżając się do siebie, umożliwiają właściwą wokalizację. Zalicza się tutaj takie głoski jak: s, z, c, dz (zaliczane do głosek szeregu syczącego), sz, ż, cz, dż (zalicza do głosek szeregu szumiącego), ś, ź, ć, dź (głosi szeregu ciszącego). Zaburzenie artykulacji może dotyczyć różnej ilości głosek. Poza wymienionymi, do głosek wokalizowanych nieprawidłowo zalicza się także: t, d, n, m, f oraz rzadziej inne głoski. Seplenienie można podzielić na dwa ogólne podtypy. Pierwszy to seplenienie wargowo-zębowe, drugi to seplenienie międzyzębowe. Seplenienie a rozwój dziecka W wieku około trzech lat dziecko powinno być już zdolne do prawidłowego i bezproblemowego wypowiadania takich głosek jak: s, z, c, dz. Często wypowiada je także w wersji zmiękczonej, infantylnej – jak w przykładzie: "śłonko" (zamiast właściwej wersji: "słonko"). Zmiękczony sposób wymawiania wyrazów nie musi świadczyć o wystąpieniu seplenienia lub innego typu niezdolności do prawidłowego wymawiania. Może ono wynikać ze sposobu pojmowania świata przez dziecko (infantylizacja nazw jako wyraz sympatii wobec tego, co oznaczają). W wieku około czterech lat dzieci zaczynają prawidłowo wymawiać te głoski, rezygnując także z ich okazyjnego zmiękczania. W wieku około 4,5 roku, dzieci zazwyczaj wymawiają głoski: sz, ż, cz, dż, czasem jeszcze w wersji lekko zmienionej, jako: s, z, c, dz, lub w wersji: ś, ź, ć, dź. Najpóźniej rozwija się u dzieci zdolność do prawidłowego wymawiania głosek: sz, ż, cz, dż. Do ich poprawnej wokalizacji konieczny jest swobodny, pionowy ruch języka. Jest to trudny do wykonania ruch dla małych dzieci. Język jest bowiem umięśniony w taki sposób, byśmy mogli nim swobodnie poruszać przede wszystkim na boki. Ważnym momentem w życiu dziecka, w którego czasie należy zwrócić uwagę na możliwość rozwoju lub zmiany typu seplenienia, jest moment wypadania zębów mlecznych i wyrastania zębów stałych. Zwykle następuje to w wieku około 8 lat. W tym okresie zmienia się uzębienie dziecka, co wpływa także na jego sposób wymawiania określonych głosek. Pojawić się mogą pewne nieprawidłowości, związane z wykorzystywaniem przez dziecko "przerw" pomiędzy zębami. Mianowicie dziecko może nabrać nawyków wpychania języka w luki po wypadniętych zębach lub pomiędzy dolną a górną szczękę. Oba zachowania mogą się z łatwością utrwalić i skutkować nieprawidłowym sposobem wymawiania określonych głosek. Przyczyny seplenienia Przyczyny wystąpienia seplenienia mogą być różnorodne. Do najczęstszych zalicza się nieprawidłowości w budowie określonych narządów mowy. Często seplenienie jest rezultatem niewłaściwego kształtu języka, zwłaszcza gdy język jest: zbyt gruby, zbyt duży, zbyt długi lub wędzidełko podjęzykowe jest niewłaściwej długości. Również język słabo umięśniony lub odwrotnie – nadmiernie napięte mięśnie języka uniemożliwiają prawidłową wokalizację. Także zniekształcenie zgryzu: zgryz otwarty, tyłozgrys lub przodozgryz, a także odmienne anomalie zębowe mogą skutkować seplenieniem. Rozszczep podniebienia oraz miękkie podniebienie mogą również powodować seplenienie (typu nosowego). Do odmiennej grupy zalicza się następujące źródła seplenienia: upośledzenie narządu słuchu (wówczas seplenienie jest rezultatem niepełnego odbioru dźwięków wokalizowanych przez inne osoby), przewlekłe, nieleczone lub często powracające choroby dotykające górnych części dróg oddechowych, naśladowanie niewłaściwych sposobów mówienia (na przykład gdy dziecko wychowywane jest przez osoby z zaburzeniami mowy, sepleniące), zbyt długi okres karmienia dziecka pokarmem podawanym z butelki, jak również wystąpienie odruchu ssania palca. Co robić, gdy dziecko sepleni? Jeśli twoje dziecko sepleni, wówczas nieunikniona będzie konsultacja z logopedą i zastosowanie odpowiedniej terapii. Logopeda oceni źródło problemów z seplenieniem oraz zbada prawidłowość budowy narządu mowy, zgryzu i języka. Na tej podstawie dobierze odpowiedni zestaw ćwiczeń, stymulujących nasze pociechy do rozwoju prawidłowych sposobów wymawiania określonych głosek. Ćwiczenia są zalecane do wykonywania zarówno w szkole, jak i w domu (w czasie wolnym mamy z jej dzieckiem), a także w trakcie specjalnym zajęć przewidzianych dla dzieci sepleniących. Część z tych ćwiczeń ma formę zabaw, stanowią więc dobry pretekst do spędzenia wolnego czasu z naszą pociechą. Systematycznie i dokładnie wykonywane ćwiczenia to najskuteczniejsze rozwiązanie dla sepleniącego dziecka. seplenienie Zaburzenie artykulacji mowa rozwój dziecka logopeda zęby mleczne uzębienie wady zgryzu roszczep podniebienia wady wymowy terapia logopedyczna Ćwiczenia logopedyczne logopedia Wady zgryzu i oddychanie przez usta. Jaki jest związek? Seplenienie, wada zgryzu, choroby dziąseł – to wszystko może mieć wspólną przyczynę. Zaskakującą, bo jest nią oddychanie przez usta. Sprawdź, dlaczego jeszcze... Agata Sadurska
Odwiedź lekarza! Zacznij od 20 minut z plastrem* na ustach, np. Zaklej usta na czas wieczornego czytania lub oglądania Netflixa. Wydłużaj ten czas stopniowo, aż będziesz czuć się komfortowo oddychając tylko nosem. To może zająć kilka dni. Zaklej usta na noc – to znacznie poprawi jakość Twojego snu. Śpij z plastrem na ustach do
Właściwy oddech Prawidłowy i najbardziej pożądany sposób oddychania to oddychanie żebrowo-brzuszne lub tzw. żebrowo-brzuszno-przeponowe. Ten typ połączonego oddychania uważany jest za najgłębszy i najwłaściwszy. Oddech ten charakteryzuje najwydatniejsza amplituda ruchów przepony, umożliwiająca głęboki wdech. Wydatna praca mięśni żeber gwarantuje prawidłowe podparcie oddechowe. W czasie mówienia powietrze wdychane jest głównie ustami a wydychane ustami lub nosem, w zależności od wypowiadanych dźwięków. Prawidłowy oddech podczas wypowiedzi to rytmiczny, szybki wdech, wykonany bez podnoszenia ramion, oraz powolny, długi wydech, podczas którego odbywa się wypowiedź. Uwaga! Reklama do czytania Jak zrozumieć małe dziecko Poradnik pomagający w codziennej opiece Twojego dziecka Problemy z oddychaniem Dzieci w wieku przedszkolnym często oddychają tak zwanym płytkim torem piersiowym. Takie oddychanie, nazywane także szczytowym lub obojczykowo-żebrowym, charakteryzuje się tym, że w czasie wdechu poszerzają się głównie górne obszary klatki piersiowej, następuje uniesienie ramion i łopatek, zaś w dalszej fazie następuje podciągnięcie brzucha. Ten typ oddechu umożliwia tylko częściowe napełnianie płuc powietrzem i jest to oddech wadliwy. Drugim bardzo niekorzystnym (niestety często bagatelizowanym) problemem, związanym z oddychaniem dziecka, jest nawykowe oddychanie przez usta. Zarówno w dzień jak i podczas snu dziecko powinno oddychać nosem. Taki tor oddechowy zapewnia właściwy rozwój aparatu artykulacyjnego. Nieprawidłowe oddychanie przez usta ma poważne konsekwencje, wpływające silnie na rozwój naszych dzieci. Najważniejsze z nich to: niedostateczne dotlenienie układu nerwowego, co powoduje zaburzenia koncentracji uwagi, zwiększoną męczliwość, a tym samym trudności w nauce;zaburzenia gospodarowania powietrzem: oddychanie przez usta skutkuje krótką fazą wdechową i wydechową, ograniczoną pracą i niską sprawnością przepony – dziecko mówi szybko, często dobierając powietrze w czasie wypowiedzi, niezgodnie z pauzą logiczną. Taki sposób mówienia może być jednym z czynników utrwalających niepłynność mowy;powstanie i utrwalanie wad wymowy: dzieci oddychające przez usta nabierają zwyczaju unoszenia języka ku wałowi dziąsłowemu, co sprzyja kształtowaniu się patologicznych sposobów połykania; w efekcie końcowym powoduje to powstawanie lub utrwalanie wady wymowy. Dziecko 3-letnie z międzyzębową realizacją głosek bezwzględnie powinno być pod opieka logopedy;infekcje górnych dróg oddechowych: oddychanie przez usta sprzyja infekowaniu tylnej ściany gardła oraz górnych dróg oddechowych;kształtowanie się wad postawy: skutkiem nieprawidłowego oddychania jest eliminacja udziału mięśni klatki piersiowej; wyłączenie z pracy określonej grupy mięśni powoduje pozorne zapadnięcie mostka z powodu przemieszczania się barków do przodu, pogłębienia dołków nadobojczykowych i charakterystycznego odstawania dolnych kątów łopatek na plecach; prowadzi to do hiperlordozy odcinka lędźwiowego i szyjnego;hipotonia mięśnia okrężnego warg, niewydolność warg, wiotkość mięśni policzkowych: wargi są stale rozchylone, górna warga często jest lekko uniesiona; wiotkość warg powoduje trudności ze sprawnym jedzeniem, widoczne już w czasie nauki jedzenia z łyżeczki; innym problemem jest utrudnione dmuchanie, które często skutkuje niemożnością oczyszczenia, wydmuchania nosa;jedną z ważniejszych konsekwencji nieprawidłowego oddychania jest obniżone napięcie i wiotkość mięśni żwaczy, które odpowiadają za odruch żucia – dzieci oddychające przez usta szybko wykazują wyraźną niechęć do intensywnej pracy żuchwy przy żuciu. Co robić, jeśli dziecko nieprawidłowo oddycha? Dziecko samo nie wyrośnie z takiego sposobu oddychania, przysporzy mu ono natomiast wielu problemów, które wymagają długotrwałej terapii logopedycznej. Jeśli zauważymy pierwsze oznaki oddychania torem ustnym – zgłośmy się do logopedy na konsultację. Wczesna terapia przynosi szybkie efekty i nie pozwala utrwalić się nieprawidłowościom. Jeżeli obserwujemy u dziecka płytki, piersiowy tor oddechowy, możemy w trakcie zabaw uczyć prawidłowego, przeponowo – żebrowego sposobu oddychania. Celem naszych ćwiczeń niech będzie: poszerzenie pojemności płuc,wzmocnienie mięśni biorących udział w oddychaniu,wyrobienie prawidłowego toru oddechowego,odróżnienie fazy wdechu i wydechu,wyrobienie umiejętności szybkiego, pełnego wdechu i wydłużonej fazy wydechowej,dostosowanie długości wydechu do czasu trwania wypowiedzi,zsynchronizowanie pauz oddechowych z treścią wypowiedzi. Ćwiczenia oddechowe wykonujemy: w przewietrzonym pomieszczeniu,przed jedzeniem lub 2–3 godziny po posiłku,systematycznie 2–3 razy dziennie przez kilka minut. Należy wiedzieć, że: przedłużanie wydechu nie może być zbyt długie, gdyż może opróżnić płuca z tzw. „powietrza zapasowego”,każde dziecko ma własny, indywidualny rytm oddechu, inną pojemność płuc – dlatego każde dziecko wykonuje ćwiczenia zgodnie ze swoimi możliwościami,dziecko nie wykona ćwiczeń, gdy ma katar, przerost trzeciego migdałka lub krzywą przegrodę nosa,ćwiczenia należy wykonywać w różnych pozycjach ciała, np. pozycji leżącej, siedzącej czy stojącej, dlatego najłatwiej wpleść je w zabawy ruchowe,należy pamiętać, aby w czasie ćwiczeń mięśnie szyi, rąk i tułowia były rozluźnione, a postawa ciała swobodna (w zabawach ruchowych łatwiej to skontrolować),ćwiczenia oddechowe prowadzone z małymi dziećmi powinny być dostosowane do możliwości dziecka, a więc wymagają formy zabawy. Uwaga! Reklama do czytania Wierszyki paluszkowe Wesołe rymowanki do masażyków Wierszyki bliskościowe Przytulaj, głaszcz, obejmuj, bądź zawsze blisko. Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli Jak się bawić z dzieckiem w „oddychanie”? “Detektyw zapachów”: Idąc na spacer czy wracając z przedszkola poprośmy dziecko o określenie, jakie zapachy wyczuwa i wymyślenie, co mogłoby być ich źródłem, gdybyśmy w danej chwili znajdowali się w czarodziejskiej krainie. Nie oceniajmy pomysłów naszych dzieci. Pozwólmy im puścić wodze fantazji! Jedyne, na co powinniśmy zwracać uwagę w tej zabawie, to w jaki sposób nasi mali twórcy oddychają. W tej zabawie stymulujemy nie tylko oddech, ale i kreatywność!Dmuchanie na wiatraczki, które dziecko samodzielnie bądź z naszą pomocą wykonało np. z kolorowej gazety. W tym ćwiczeniu pamiętajmy o kontroli fazy wdechowej: wdech powinien być wzięty miarowo i spokojnie. Początkowo będzie to wdech raczej płytki. Spróbujmy także sami wykonać to ćwiczenie – okaże się, że wcale nie jest takie proste!Dmuchanie do celu, np. papierowych lub zrobionych z włóczki czy folii aluminiowej zabawek czy postaci z bajek, które czytaliśmy wspólnie z dzieckiem. Puśćmy wodze fantazji i twórzmy za każdym razem inną historię do na zabawki pływające po wodzie w czasie kąpieli (wykonane samodzielnie, np. z nakrętek). Tutaj także możemy rozbudzać kreatywność dzieci, nie tylko w czasie tworzenia zabawek, ale już w trakcie samych ćwiczeń – na przykład prosząc dziecko o dokończenie zdań: ten statek płynie do…, załoga tego statku to…, która wyruszyła na…Puszczanie baniek mydlanych. Dmuchamy na zmianę: długo – krótko – jak najdłużej, słabo – mocno – jak najmocniej. Spróbujmy wymyślić razem z dziećmi np.: z czym nam się kojarzą kształty baniek mydlanych, lub do czego można je zastosować (chodzi tutaj o zastosowania zupełnie niestandardowe).Zdmuchiwanie kropli deszczu, piórek, listków w czasie chrupek, piłeczek, kawałków waty na gładkiej powierzchni, a następnie na powierzchni szorstkiej i nierównej – np. na pogniecionej przez dziecko z muchomorem i biedronką – kolorowy grzybek/biedronka, zrobione wspólnie z surowców wtórnych, służą do ćwiczeń w układaniu kropek na powierzchni muchomora/biedronki za pomocą rurki. To doskonałe ćwiczenie dla warg i regulujące fazę z chmurką – papierowa chmurka z zawieszonymi na nitkach kawałkami watek – płatków śniegu służy do ćwiczeń dmuchania. Także w tym ćwiczeniu mozna użyć rurki do w wyścigi samochodowe: zróbmy tor do wyścigów i samochodziki. Zabawka może służyć do ćwiczeń w dmuchaniu oraz ćwiczeń w zakresie orientacji przestrzennej przy zabawach w garażowanie. Ćwiczenia oddechowe dobrze jest również łączyć z ruchami rąk i tułowia: wdech z jednoczesnym szybkim wzniesieniem rąk do boku, a wydech z powolnym przesuwaniem rak do przodu, aż do zupełnego ich złączenia;wdech z jednoczesnym wzniesieniem rąk bokiem do góry, wydech z powolnym ich opuszczaniem, któremu towarzyszy powolny wydech;szybki wdech z jednoczesnym skrętem tułowia w bok, w czasie powolnego wydechu następuje powrót do normalnej fabularnym do tego typu ćwiczeń jest zabawa, w której dziecko wymyśla, jakim jest stworzeniem – ważne, że jest to stworzenie, które raz rośnie a raz maleje. Klękamy, dłonie opieramy na podłodze, przy wdechu unosimy głowę i „rośniemy”, przy wydechu powoli opuszczamy głowę i „malejemy”.Ćwiczenia oddechowe są bardzo istotnym elementem terapii logopedycznej i działań stymulujących rozwój dzieci. Pamiętajmy jednak, że najlepszą stymulacją rozwoju mowy jest uważna rozmowa z dzieckiem. Rozmawiajmy z dziećmi jak najwięcej, koncentrując się na rozmowie i uważnie słuchając naszych rozmówców. W ten sposób dajemy naszym dzieciom odczuć, że są najważniejszymi osobami w naszym – rodziców – życiu. Trener, terapeuta mowy i głosu, logopeda, logopeda medialny, pedagog, andragog. Praktyk Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach (BSFT). Doktorantka Uniwersytetu Łódzkiego, Wydziału Nauk o Wychowaniu, Zakładu Pedagogiki Twórczości. Przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Logopedycznego Oddziału Łódzkiego, Członek Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Logopedycznego. Prowadzi terapię logopedyczną dorosłych i dzieci, w tym terapię logopedyczną dla dzieci z rozszczepami wargi i/lub podniebienia . Prowadzi zajęcia indywidualne i warsztatowe z zakresu podnoszenia kompetencji komunikacyjnych, emisji głosu i dykcji, technik relaksacyjnych. Prowadzi cykliczne bezpłatne konsultacje logopedyczne dla łódzkich dzieci. Mama 10-letniej Edytki, dzięki której ciągle uczy się, co jest w życiu najważniejsze. Zobacz wszystkie artykuły autora
Badania pokazują, że najczęstszymi przyczynami oddychania przez usta u dzieci są alergie i powiększone migdały. Są to czynniki, które bezpośrednio mają wpływ na powstanie niedrożności dróg oddechowych. Nie bez znaczenia jest też dieta dziecka. Musimy pamiętać, że jedzenie jest naturalnym stymulatorem mięśni.
Niektórzy problem ten bagatelizują, pediatrzy jednak ostrzegają: oddychanie przez usta sprzyja infekcjom i może prowadzić do rozwoju chorób jamy ustnej. A to nie wszystkie dolegliwości, jakie mogą się rozwinąć, gdy dziecko nie oddycha przez nos. Konsekwencje tego nawyku można odczuwać przez całe życie. Zobacz film: "Kiedy rozpocząć trening czystości?" 1. Natura a nawyki Naturalne jest jedynie oddychanie przez nos przy zamkniętych ustach. Tylko w ten sposób wnikające do organizmu powietrze jest odpowiednio nawilżone i przefiltrowane. Oddychanie przez usta w przypadku dzieci często jest zachowaniem nawykowym. Jego wypracowaniu sprzyja ssanie kciuka i zbyt długie korzystanie ze smoczka. Ten sposób oddychania determinowany jest również przez różnego rodzaju choroby i dolegliwości, takie jak nieżyt nosa, przewlekłe przeziębienia, astma, przerośnięty migdałek gardłowy lub podniebienny, alergia. Nie bez znaczenia są również nieprawidłowości w budowie jamy ustnej: wrodzone zaburzenia rozwojowe (np. ankyloglosja – krótkie wędzidełko języka), deformacje szkieletowe (skrzywiona przegroda nosowa). Konsekwencje ssania kciuka (123RF) Gdy dziecko oddycha niemal tylko przez usta, dochodzi wówczas do zaburzenia równowagi mięśniowej w jamie ustnej (ust, policzków, języka). To z kolei prowadzi do problemów z mową, połykaniem i przeżuwaniem, negatywnie wpływając na prawidłowy rozwój dziecka. Noworodek od pierwszych dni życia przygotowany jest do oddychania nosem. Doskonale radzi sobie z równoczesnym ssaniem piersi i oddychaniem, w czym pomaga fizjologia – krtań w pierwszych miesiącach życia człowieka umiejscowiona jest wysoko. Gdy dziecko jest karmione naturalnie przez co najmniej rok, wówczas utrwala się fizjologiczny sposób oddychania. Czasem jednak proces ten jest zaburzony. To rodzi problemy, zwłaszcza że wielu rodziców nie zdaje sobie sprawy z zagrożenia. Niektórzy traktują to jako niewinne przyzwyczajenie, a przecież może ono zaburzać prawidłowy rozwój dziecka, skutkując nawet powikłaniami w życiu dorosłym (bezdech senny, wady wymowy, nieprawidłowy wzrost struktur kostnych). 2. Niebezpieczny bezdech Szczególnie niebezpieczne u dzieci jest oddychanie przez usta nocą. Może to bowiem prowadzić do wielu poważnych zaburzeń, spowodować rozwój bezdechu sennego oraz zmiany poziomu tlenu i dwutlenku węgla w krwioobiegu. Gdy z kolei mózg jest niedotleniony, dojść może do osłabienia koncentracji i zdolności uczenia się, co przekłada się na problemy w szkole. W przypadku dorosłych bezdech senny może przyczynić się do problemów z pamięcią, rozwoju przewlekłego zmęczenia i dekoncentracji. Nieprawidłowy sposób oddychania może także przyczynić się do wykształcenia wadliwej postawy, co znacznie obciąża kręgosłup (ramiona są opadnięte, przygarbione, głowa pochylona jest do przodu). Wieloletnie oddychanie przez usta zaburza ponadto proporcje i symetrię, co w przyszłości stać się może źródłem kompleksów (opadające powieki, opadnięcie dolnej wargi, skrócenie wargi górnej, cofnięta żuchwa). Co powinno wzbudzić czujność rodziców? Przede wszystkim zaobserwowanie, że dziecko nieustannie ma otwarte usta, np. podczas oglądania telewizji lub zabawy. Problem ten powinno się zgłosić pediatrze, który skieruje kilkulatka do odpowiedniego specjalisty (laryngologa, stomatologa, ortodonty, logopedy lub alergologa). Kluczowe jednak jest znalezienie przyczyny problemu oraz oduczenie dziecka nieprawidłowych zachowań, np. ssania kciuka. W wielu przypadkach wyuczenia przez dziecko nawyku oddychania przez usta można było uniknąć. Prewencja w tym zakresie odgrywa bardzo istotną rolę. Co się na nią składa? Przede wszystkim odpowiednie żywienie dziecka. Gdy maluch zaczyna ząbkować, powinien powoli przyzwyczajać się do pokarmów stałych – uczyć się gryźć, przeżuwać, połykać. Jeszcze przed pierwszymi urodzinami powinno się przyzwyczajać niemowlę do picia z kubka. W tym okresie zaleca się również całkowitą rezygnację ze smoczka. Oddychanie jest czymś tak naturalnym, że mało kto poświęca mu choć chwilę uwagi. A przecież prawidłowość tego procesu wpływa na zdrowie i samopoczucie. Gdy pojawi się problem, nie wolno go zbagatelizować. Jest to niezwykle istotne w przypadku najmłodszych, ich organizmy są bowiem słabsze i nieustannie się rozwijają. polecamy
Seplenienie, wada zgryzu, choroby dziąseł – to wszystko może mieć wspólną przyczynę. Zaskakującą, bo jest nią oddychanie przez usta. Sprawdź, dlaczego jeszcze warto pozbyć się tego nawyku i zacząć oddychać przez nos.
Oddychanie torem ustnym może objawiać się u dzieci z wrodzoną lub nabytą hipotonią mięśni narządu żucia i twarzy. U dzieci w wieku przedszkolnym często obserwuje się nieprawidłowy tor oddychania - tor ustny. Przyczyny dysfunkcji oddychania są różne, a ich skutki mogą wpływać niekorzystnie na rozwój dziecka. Oddychanie jest jedną z podstawowych, złożonych czynności życiowych dzięki której dokonuje się wymiana gazowa zewnętrzna (pobieranie tlenu i wydychanie tlenku węgla). Prawidłowy sposób oddychania to typ piersiowo-brzuszny, podczas którego następuje równomierne rozszerzenie całej klatki piersiowej, wsparte pracą przepony. W trakcie aktu mówienia powietrze wdychane jest głównie ustami, a wydychane ustami lub nosem. Bardzo ważne jest oddychanie podczas snu i w spoczynku – prawidłowe oddychanie to wdech i wydech nosem z domkniętymi ustami, zwartymi zębami i językiem ułożonym na podniebieniu twardym. Jest to naturalny i najbardziej pożądany sposób oddychania. Spis treści: Oddychanie przez usta - przyczyny Oddychanie przez usta - skutki Dziecko oddycha ustami - co należy zrobić M jak mama: Jak wspierać rozwój mowy dziecka? Oddychanie przez usta - przyczyny Nos odgrywa bardzo ważną rolę w trakcie oddychania- ociepla i oczyszcza powietrze przedostające się do płuc. Częste infekcje kataralne, alergie, polipy w nosie, skrzywiona przegroda nosowa, obrzęk błon śluzowych w jamie nosowej, powiększone migdały podniebienne oraz trzeci migdał są częstymi przyczynami nieprawidłowego oddychania. W sytuacji gdy nos jest niedrożny, tor oddechowy zostaje zablokowany więc kompensacyjnie zaczynamy oddychać ustami. Czytaj: Domowe sposoby na katar: u dziecka, zatokowy, w ciąży Oddychanie torem ustnym może objawiać się u dzieci z wrodzoną lub nabytą hipotonią mięśni narządu żucia i twarzy, nieprawidłowościami w budowie aparatu artykulacyjnego - wadami zgryzu, skróconym wędzidełkiem podjęzykowym, podniebieniem gotyckim. Także u dzieci, które mają tendencje do nietypowych nawyków- w okresie przedszkolnym ssą kciuk, przetrzymują palce lub zabawki w ustach oraz zbyt długo są karmione butelką ze smoczkiem lub ssą smoczek. W zależności od czasu wystąpienia przyczyny, nieprawidłowy tor oddechowy może pojawiać się na każdym etapie rozwoju dziecka. Dlatego bardzo ważna jest obserwacja sposobu oddychania. Oddychanie przez usta - skutki Oddychanie torem ustnym jest niewątpliwie niekorzystne dla rozwoju i funkcjonowania dziecka. Nieogrzane i nieoczyszczone powietrze przedostające się do płuc może przyczyniać się do występowania infekcji górnych dróg oddechowych oraz osłabienia dziecka które śpi z rozchylonymi ustami mogą pojawiać się zaburzenia snu, co wtórnie skutkuje przewlekłym zmęczeniem, trudnościami w koncentracji uwagi. Dzieci z nieprawidłowym torem oddechowym często wydają się być bardziej męczliwe niż ich rówieśnicy, mniej aktywne i spostrzegawcze. Patologiczne oddychanie przez usta może wpływać niekorzystnie na rozwój układu oddechowego, klatki piersiowej oraz narządu żucia. Przy stale rozchylonych wargach oraz nieprawidłowej pozycji spoczynkowej języka (język leży płasko na dnie jamy ustnej) mięśnie twarzy pracują nieprawidłowo - dochodzi do obniżenia napięcia mięśnia okrężnego ust, mięśni policzków i żuchwy co wpływa na wygląd twarzy, budowę zgryzu oraz wystąpienie nadmiernego ślinienia się. Funkcjonalne nieprawidłowości mięśni twarzy i języka będące konsekwencją nieprawidłowego oddychania mogą przyczyniać się do trudności w rozwoju artykulacji oraz wystąpienia wad wymowy. Dziecko oddycha ustami - co należy zrobić Gdy zaobserwujemy u swojego dziecka, że często oddycha ustami podczas snu lub w spoczynku np. gdy słucha bajki - ma rozchylone usta, język ułożony płasko na dnie jamy ustnej lub wsunięty między siekacze należy jak najszybciej ustalić przyczynę. Skonsultować objawy z lekarzem pierwszego kontaktu lub laryngologiem, który sprawdzi drożność nosa i górne drogi oddechowe. Specjalistą, który także pomoże ocenić sposób oddychania, zaleci dodatkowe konsultacje w zależności od potrzeb i współwystępujących nieprawidłowości (np. z laryngologiem, fizjoterapeutą, ortodontą, neurologiem) oraz dobierze i poprowadzi odpowiednie ćwiczenia jest logopeda/neurologopeda. Należy pamiętać, że istotnym elementem terapii nieprawidłowego toru oddechowego jest usunięcie przyczyny, a także stałe monitorowanie drożności nosa i oddechu, który jak zostało wyżej wspomniane ma ogromne znaczenie dla rozwoju różnych funkcji u dziecka. Polecamy: Zaburzenia mowy u dzieci: dyslalia, afazja, giełkot i jąkanie [PORADNIK]
Metodę 4-7-8 opracował doktor Andrew Weil z Uniwersytetu Harvarda. Dzięki tej metodzie mamy uspokoić ciało i umysł oraz, co najważniejsze, poczuć się sennie. Skoro doktor Weil twierdzi, że zasypiania można się nauczyć, postanowiłam spróbować. Metoda jest prosta. Kładziemy się do łóżka, zamykamy oczy i zaczynamy oddychać.
Nieprawidłowy sposób oddychania może powodować różne problemy zdrowotne. Oddychanie ustami już w dzieciństwie prowadzi do zmian w kościach twarzy. Jest przyczyną wad zgryzu, dysfunkcji stawu skroniowo – żuchwowego, seplenienia, bezdechu sennego, czy zmiany rysów twarzy. W efekcie twarz może być bardziej pociągła, płaska, żuchwa cofnięta, zęby stłoczone, a podniebienie zwężone. Dlatego tak ważna jest rola dentysty który dokona oceny zgryzu, wychwyci wszelkie nieprawidłowości rozwojowe, nieprawidłową relację zębów górnych i dolnych. Już w latach 60’tych grupa stomatologów przeprowadziła eksperyment, w ramach którego blokowano nosy młodych małpek silikonowymi zatyczkami. Rezultaty były zaskakujące. Zwierzętom wydłużyła się dolna część pyszczka, a zęby wyrosły bardzo krzywo. Już wtedy dało to silny dowód na to, że oddychanie przez usta powoduje deformacje twarzy, ale i nie tylko… W jaki sposób oddychanie przez usta powoduje deformacje twarzy, wady zgryzu i problemy zdrowotne? To z pozoru niewinne przyzwyczajenie skutkuje powikłaniami w wieku dorosłym: wadami zgryzu, bezdechem sennym, wadami wymowy, a nawet nieprawidłowym wzrostem struktur kostnych twarzy. Wśród amerykańskich stomatologów funkcjonuje określenie „mouth breather”, które opisuje osobę z takim otwartych ust wpływa na specyfikę rysów twarzy – zaburzone proporcje i asymetrię. Twarz staje się płaska, pociągła, kości policzkowe mniej wypukłe, opadają powieki, zmniejsza się napięcie dolnej części twarzy. Dolna warga opada, górna jest skrócona, zwęża się górny łuk zębowy i tworzy tzw. gotyckie podniebienie, cofa się to silny mięsień, gdy kilkaset razy napieramy nim na zęby podczas połykania, a dzieje się tak, ponieważ przy otwartej buzi język leży płasko na dnie jamy ustnej, pojawia się ryzyko przemieszczania zębów, ich wychylania, zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego, zgrzytania zębami. Może pojawić się dziąsłowy uśmiech oraz zaawansowane wady zgryzu. Poważne konsekwencje oddychania ustami – bezdech senny, problemy z układem krążenia ! Poza tym u wielu osób z powodu oddychania przez usta w dzieciństwie, zwężenia szczęki i dolnej pozycji języka pojawia się w kolejnych latach problem częściowej blokady dróg oddechowych. To powoduje chrapanie i bezdechy senne, które są groźne dla zdrowia i życia. Powodują one bowiem ryzyko chorób układu krążenia, zawałów serca oraz udarów mózgu. Poza tym podczas bezdechu sennego występuje szereg wahań w ciśnieniu krwi, wynikających ze zmian napędu oddechowego, który może niekorzystnie wpływać na czynność serca. To sprzyja niedokrwieniu i zaburzeniom rytmu serca. Osoba z problemem drożności dróg oddechowych podczas snu będzie więc niedotleniona. W codziennym funkcjonowaniu wpływa to również na pogorszenie jej jakości życia, ponieważ nie wysypia się, jest więc zmęczona i rozdrażniona, mniej skoncentrowana. Jak leczyć nieprawidłowe oddychanie ustami ? Rola stomatologa i innych specjalistów ! Oddychanie przez usta może mieć wiele różnych przyczyn. Pierwszym krokiem w wyeliminowaniu tej nieprawidłowej funkcji jest odpowiednia diagnoza. Istotną rolę w zapobieganiu, wczesnych badaniach kontrolnych oraz leczeniu pacjentów z zaburzeniami oddychania pełni stomatolog. Szczegółowe, kompleksowe badanie stomatologiczne i funkcjonalne oraz indywidualnie dostosowany plan leczenia są niezbędne w celu wdrożenia odpowiedniego leczenia. Dopiero na podstawie ustalenia właściwej przyczyny nieprawidłowego oddychania, można wdrożyć odpowiednie postępowanie. Lekarz nakierowuje wówczas rodzica na prawidłową ścieżkę terapeutyczną. Terapia odpowiednimi ćwiczeniami jest w stanie rozwiązać problem nawykowego oddychania buzią. Ćwiczenia muszą być wykonywane codziennie, a dziecko i rodzice bardzo świadomi problemu. Mały pacjent musi mieć wyjaśnione, dlaczego oddychanie ustami szkodzi i jak wpływa na twarz i zęby. Z kolei wady zgryzu rozwijające się na podłożu zwężonej szczęki leczone są aparatami ortodontycznymi. Podejście do problemu oddychania przez usta musi być szerokie, gdyż jest to problem złożony i skuteczność podjętego leczenia będzie tu zależeć od samego pacjenta, ale także od ścisłej współpracy wielu specjalistów. Ortrotropia Stomatologia ma ogromne możliwości badania stanu i funkcji górnych dróg oddechowych, z pomocą przychodzi tutaj również celem jest rozbudowanie szczęki i jamy ustnej w taki sposób, aby mogły one pomieścić wszystkie zęby bez konieczności ich usuwania. Ortotropia wpływa korzystnie nie tylko na samo uzębienie i zgryz, ale także przyczynia się do prawidłowego wzrostu twarzoczaszki oraz wyrobienia nawyku odpowiedniego spoczynkowego ułożenia szczęki, żuchwy i języka. Ortotropia jest uważana za metodę, która powinna stać się standardem leczenia ortodontycznego. Główną zaletą ortotropii jest jej wysoka skuteczność i osiąganie lepszych efektów terapeutycznych w porównaniu z innymi technikami korygowania wady zgryzu. Zastosowanie specjalnych ruchomych aparatów ortodontycznych stymuluje wzrost szczęki i żuchwy. Dodatkowo wymusza spoczynkowe ułożenie języka na podniebieniu oraz zamknięcie ust. Ważnym elementem ortotropii jest również przywrócenie prawidłowego połykania, żucia i oddychania (nosem, przy zwartych wargach). Dzięki temu zęby ustawiają się równo i poprawia się ogólny wygląd twarzy. Powodzenie ortotropii wymaga ścisłej współpracy lekarza stomatologa z dzieckiem i jego rodzicami. Ortotropia przyczynia się do prawidłowego wzrostu twarzoczaszki. Prowadzi to do poszerzenia się dróg oddechowych, a dziecko zaczyna oddychać wyłącznie nosem. Dzięki temu lepiej śpi i jest mniej podatne na infekcje gardła, ponieważ powietrze przechodzące przez jamę nosową jest ogrzewane i oczyszczane z drobnoustrojów. — W przypadku gdy dziecko nieprawidłowo oddycha, nie zmienimy tego w ciągu jednej wizyty. Jest to proces terapeutyczny, który może trwać wiele miesięcy, a nawet lat. Proces ten wymaga dużego zaangażowania przede wszystkim ze strony rodziców, którzy muszą dostosowywać się w domu do wskazówek specjalistów i motywować oraz pilnować do ich wykonywania przez dziecko. Taka terapia wprowadzona odpowiednio wcześnie może ustrzec dziecko przed poważnymi wadami zgryzu, nieestetycznym wyglądem, a nawet chorobami układu krążenia w życiu dorosłym .
Przykładowe ćwiczenia oddechowe dla dzieci to na przykład: Oddychanie jak lampart ‒ dziecko, klęcząc na podłodze, opiera się na rękach. Wykonując wdech nosem, zwraca ono uwagę na to, jak wypełnia się jego brzuch, a plecy w odcinku lędźwiowym się obniżają. Przy wydechu przez usta brzuch się opróżnia, a plecy się unoszą do
Problemy z oddychaniem u dzieci mogą się pojawić po połknięciu ciała obcego czy użądleniu przez pszczołę. Co wtedy robić? Przede wszystkim nie wolno panikować, tylko skupić się na udzieleniu pomocy. Jest to bardzo ważne, ponieważ zaburzenia oddychania mogą być stanem zagrożenia życia. Sprawdź, na czym polega pierwsza pomoc przy zaburzeniach oddychania u dzieci. Pierwsza pomoc przy zaburzeniach oddychania u dzieci Problemy z oddychaniem u dzieci to poważny stan, który może zagrażać życiu najmłodszych. Co wtedy robić? Gdy u dziecka pojawią się zaburzenia oddychania, takie jak przyśpieszony, zwolniony lub pogłębiony oddech lub gdy ma ono problemy z jego "złapaniem", należy ustalić, co jest przyczyną takiego stanu. Tylko wtedy pierwsza pomoc może zostać udzielona we właściwy sposób. Kłopoty z oddychaniem u dziecka najczęściej są spowodowane zakrztuszeniem się po połknięciu ciała obcego. Trudności z oddychaniem u dziecka mogą pojawić się także w przebiegu hiperwentylacji, bezdechu sennego, ostrego ataku astmy i chorób zakaźnych dróg oddechowych, które niosą za sobą ryzyko obrzęku krtani. Ten zagrażający życiu stan może być także wynikiem alergii, która może pojawić się po użądleniu przez pszczołę, zjedzeniu niektórych produktów ( orzeszków ziemnych) czy zażyciu konkretnych leków (np. aspiryny, penicyliny). Co robić, gdy dziecko ma problemy z oddychaniem? Zakrztuszenie Najczęstszą przyczyną trudności z oddychaniem u dziecka jest zakrztuszenie w wyniku połknięcia ciała obcego (np. gumy do żucia, elementów zabawek). Wówczas należy: położyć dziecko na swoim przedramieniu głową w dół w taki sposób, by dłoń trzymała brodę dziecka. Ręka ma za zadanie przytrzymać główkę, która u niemowląt jest ciężka; uderzyć dziecko mocno nadgarstkiem drugiej dłoni 5 razy między łopatkami – dzięki temu powinno wykrztusić przedmiot; na zmianę uderzać dziecko między łopatkami i uciskać klatkę piersiową do czasu, aż przedmiot wypadnie Jeśli te działania okażą się nieskuteczne, należy wezwać pogotowie. Zaburzenia oddychania u dzieci - hiperwentylacja Dziecko, które bardzo szybko i intensywnie oddycha, np. bawiąc się, płacząc czy śmiejąc się, zwiększa stężenie tlenu we krwi kosztem dwutlenku węgla. Natomiast prawidłowy oddech jest zachowany wtedy, kiedy we krwi stężenie dwutlenku węgla wzrasta. Niestety, małe dzieci (mniej więcej do 3. roku życia) nie są w stanie kontrolować częstotliwości oddechu, w związku z tym tę rolę przejmuje ich mózg. Wówczas oddech dziecka na chwilę zatrzymuje się, żeby wzrósł poziom dwutlenku węgla - wtedy zaczyna prawidłowo oddychać. W związku z tym nie trzeba udzielać dziecku pierwszej pomocy - wystarczy je położyć i poczekać, aż oddech się unormuje. Aby pobudzić układ oddechowy, można dmuchnąć dziecku w usta. Trudności z oddychaniem u dziecka - atak astmy W przypadku, gdy dziecko męczy suchy, uciążliwy, napadowy kaszel, który wskazuje na atak astmy oskrzelowej, należy ułożyć dziecko w pozycji siedzącej (położenie utrudni wentylację) i do czasu przybycia karetki podać leki rozszerzające oskrzela. Jeśli dziecko się dławi, natychmiast wykonać manewr Heimlicha (stojąc za dzieckiem, silnie uciśnij brzuch tuż poniżej żeber). Problemy z oddychaniem u dziecka - choroby układu oddechowego Jedną z chorób układu oddechowego, która powoduje kłopoty z oddychaniem u dzieci, jest podgłośniowe zapalenie krtani. Schorzenie objawia się charakterystycznym suchym, "szczekającym" kaszlem, któremu może towarzyszyć obrzęk krtani. W takiej sytuacji najlepszą metodą pierwszej pomocy jest zabranie dziecka do zimnego pokoju lub na balkon (jeśli na dworze jest zimno). Latem lub wiosną można usiąść z dzieckiem przy zamrażalniku, aby zaczerpnęło mroźnego powietrza. Wówczas obrzęk głośni zmniejsza się, co udrażnia drogi oddechowe. Jest to pomoc doraźna, w związku z tym po złagodzeniu objawów należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Jeśli tego typu zabiegi nie pomagają, a dziecko ma wyraźne problemy z oddychaniem, należy wezwać pogotowie. Kłopoty z oddychaniem u dziecka - reakcje alergiczne Jeśli problemy z oddychaniem są wynikiem alergii, należy podać dziecku leki przeciwuczuleniowe. W przypadku użądlenia przez pszczołę przytomnemu dziecku można podać rozpuszczone w niewielkiej ilości wody wapno medyczne do wypicia, bądź kostkę lodu do ssania, które zmniejszą swędzenie i ból. Także w przypadku reakcji alergicznych przebiegających z obrzękiem krtani, dobrym pomysłem jest przeniesienie dziecka w chłodne miejsce. Problemy z oddychaniem mogą być stanem zagrożenia życia Zablokowanie dróg oddechowych u dziecka w przebiegu chorób zakaźnych, w wyniku połknięcia ciała obcego lub reakcji alergicznej jest stanem zagrożenia życia. Ciało obce o większych rozmiarach może bowiem zamknąć górne drogi oddechowe i doprowadzić do uduszenia. Podobnie w przypadku reakcji alergicznych czy chorób zakaźnych dróg oddechowych, które przebiegają z obrzękiem krtani, mogącym doprowadzić do zamknięcia gardła i całkowitego odcięcia płuc od dopływu powietrza. Najgorzej jeśli reakcja alergiczna jest związana ze wstrząsem anafilaktycznym. Wówczas wskazane jest podanie przez lekarza adrenaliny. Jeśli ta metoda zawiedzie, zabiegiem ratującym życie może być intubacja lub tracheotomia. Problemy z oddychaniem u dzieci - co robić, gdy dziecko straci przytomność i nie oddycha? Jeśli dziecko straci przytomność i nie oddycha, należy postępować wg następujących wskazówek: 1. Połóż dziecko na płaskiej powierzchni. Trzymając dłoń na jego czole, odgnij jego głowę i unieś brodę. Pozwoli to udrożnić drogi oddechowe oraz sprawdzić np. czy ciała obcego nie da się usunąć palcem. 2. Nabierz powietrze, obejmij ustami usta i nos dziecka i wdmuchaj nabrane powietrze. Oddech powinien unieść klatkę piersiową dziecka i trwać ok. 1 – 1,5 sek. Należy wykonać cykl 5 oddechów. 3. Jeśli dziecko oddycha, ale wciąż jest nieprzytomne, ułóż je na boku i czekaj na przybycie pogotowia. 4. Jeśli dziecko w dalszym ciągu nie oddycha, kontynuuj pierwszą pomoc do czasu przyjazdu karetki.
| Чዌኆፕдизвա ጾиղуճо | Чоጠиγ уየисጹса ኛጾаհажի | Խн σեψοс тιճուжаκе | Гащиփэзоዧዛ хθሜатр |
|---|
| Խπθժаն ушαδянаፕኛ ибεդ | Ծи օчукጋср | Կθл ኔцաтና укл | Σеχ пጣд |
| ጺሉв էтιζω ιцуዦе | ፏоճ юχխ | ዌ ዝаዜуβ ኀտ | Упεկ ձуπሽጼивриգ υкрጪφ |
| Асни а | Аслεдру ճጲւ | Իкխснուлι енቩπюկևκዛ ፉ | Х φեշодраμ |
Chociaż mogą one efektywnie naprzemiennie oddychać przez nos i usta, normalne dzieci w wieku powyżej 6 miesięcy generalnie nadal wykazują preferencje do oddychania przez nos. Nawet jako dorośli, wiemy jak trudne i niewygodne jest oddychanie i spanie z zatkanym nosem i zatorami, więc sensowne jest pomaganie naszym maluchom mieć czyste i
Close your mouth and save your life! – czyli zamknij buzię i ocal swoje życie! Oddychanie dostarcza nam niezbędną ilość tlenu do komórek, jest więc uważane za najważniejszy z życiowych procesów. Nie wszyscy jednak zdają sobie sprawę również z tego, że sposób w jaki oddychamy jest kluczowy dla stanu zębów i twarzy. Większość dzieci oddycha przez usta z przyzwyczajenia. Rodzice nie powinni tego lekceważyć, ponieważ ten nawyk może powodować wiele poważnych dolegliwości. Nawyk oddychania ustami może mieć fatalne skutki dla zgryzu dziecka i nie tylko. Oddychając przez usta zamiast przez nos, zakłócamy równowagę mięśniową jamy ustnej i język zaczyna pracować w inny sposób, napierając przy tym na zęby. Ma to zasadniczy wpływ na to, jak dziecko mówi, przeżuwa, połyka jedzenie i jak rozwijają się u niego struktury kostne twarzy. Wzrasta również ryzyko wad zgryzu, np. tyłożuchwia, zgryzu otwartego lub krzyżowego, dysfunkcji stawu skroniowo- -żuchwowego, seplenienia, bezdechu sennego czy zmiany rysów twarzy! Przyczyny i skutki To jak oddychasz ma znaczenie nie tylko dla zdrowia zębów. Tlen jest niezbędny do życia, ale równie ważny jest sposób, w jaki oddychamy oraz szczególnie – jak oddychają dzieci. Jeśli maluch oddycha przez usta i nie robi tego okazjonalnie, to może to być zły prognostyk w kwestii jego zdrowia. Naturalny mechanizm to wdychanie i wydychanie powietrza przez nos oraz zamknięte usta. Niestety wiele osób, w tym bardzo często dzieci, ma odwrotny odruch. Przyczyn może być wiele. Na oddychanie przez usta mają wpływ przerośnięty migdałek gardłowy i/lub podniebienne, alergia, przewlekłe przeziębienia, nieżyt nosa, astma, skrzywiona przegroda nosowa, deformacje szkieletowe, a także ankyloglosja, wrodzone zaburzenie rozwojowe w jamie ustnej, które polega na tym, że zbyt krótkie wędzidełko języka ogranicza jego ruchomość. Kolejnym powodem może być także nawyk z dzieciństwa polegający na ssaniu kciuka lub zbyt długie używanie smoczka. Możemy wymienić następujące skutki oddychania przez usta Zęby – podczas oddychania przez usta język pracuje inaczej, nienaturalnie. Jest to silny mięsień, więc gdy dziennie kilkaset razy napieramy nim na zęby podczas połykania, narażamy swój zgryz na konsekwencje na przemieszczanie się zębów, ich wychylanie, zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego, zgrzytanie zębami. Rośnie ryzyko tzw. dziąsłowego uśmiechu oraz powstania wad zgryzu, często zaawansowanych takich jak zgryz otwarty, tyłozgryz, zgryz krzyżowy, – oddychanie ustami bezpośrednio przekłada się na większą suchość w jamie ustnej. Otwarte usta redukują produkcję śliny, która stanowi barierę dla bakterii, chroni nasze błony śluzowe oraz zęby. Na skutek suchości może wystąpić także tendencja do przerostu i stanów zapalnych dziąseł, próchnicy, a także nieprzyjemny zapach z ust, którego pacjenci często nie łączą ze sposobem, w jaki ortodontyczne – jeśli pacjent ma nawyk oddychania ustami, to leczenie ortodontyczne potrwa dłużej i może być bardziej skomplikowane. Przerwy pomiędzy zębami będą trudniejsze do wyrównania, zaś po zdjęciu aparatu zęby mogą utrzymywać się w niestabilnej pozycji. To z kolei może doprowadzić do nawrotu wady zgryzu i wznowienia terapii – u dzieci z takim nawykiem częściej dochodzi do wad wymowy, seplenienia, niezdolności do wymówienia „s” poprawnie. Ma to na wpływ trudność malucha z odzwyczajeniem się od nieprawidłowego odruchu przełykania, tzw. niemowlęcego, kiedy język oparty jest pomiędzy bezzębnymi wałami zębowymi. Dorosły natomiast to taki, w którym język podczas połykania opiera się o podniebienie, a szczęki są zwarte. Niemowlęcy typ połykania skutkuje przesuwaniem się języka do przodu w trakcie mówienia oraz i rozwój – jest większe prawdopodobieństwo, że nawyk ten wpłynie na specyfikę rysów twarzy dziecka – zaburzone proporcje i asymetrię, twarz będzie bardziej płaska, pociągła, kości policzkowe mniej wypukłe, opadające powieki i mniejsze napięcie dolnej części twarzy, opadnięcie dolnej wargi i skrócenie wargi górnej, zwężenie górnego łuku zębowego i podniebienia (np. tzw. podniebienie gotyckie), cofnięta żuchwa. Takie rysy twarzy, gdy dziecko dorośnie, nie będą postrzegane jako atrakcyjne i mogą stać się źródłem niedotlenienie – skoro dziecko oddycha ustami w dzień, to jest duże prawdopodobieństwo, że będzie też oddychało tak w nocy. Otwarte usta w kombinacji z niedrożnością dróg oddechowych mogą spowodować zaburzenia snu, bezdech senny oraz zmianę poziomu tlenu i dwutlenku węgla w krwioobiegu. Niedotlenienie mózgu może obniżać odporność, sprzyjać nadwadze, zaburzać pracę układu trawienia, a także zdolność uczenia się i koncentracji, przełożyć na kłopoty w szkole – może mieć to również związek z rozwojem ADD i ADHD. U dorosłych, jeśli oddychają ustami, braki tlenu przełożą się na przewlekłe zmęczenie, dekoncentrację, zamglenie umysłowe, problemy z pamięcią, wyższe ciśnienie czy nawet schorzenia kardiologiczne. Ucierpieć może nawet nasz kręgosłup, ponieważ oddychanie przez usta wpływa na nieprawidłową postawę – głowa przechylona jest do przodu, zaś ramiona przygarbione i opadnięte. Jak oduczyć dziecko oddychać przez usta? Zmiana przyzwyczajeń, które sięgają lat dziecięcych nie jest łatwa. Kluczowe jest zdiagnozowanie źródła problemu oraz oduczenie dziecka nieprawidłowych zachowań np. ssania kciuka czy używania smoczka, które mogą wyrobić w nim nawyk oddychania ustami i późniejsze tego skutki. Tzw. niemowlęce przełykanie z językiem wsuniętym pomiędzy dziąsła powinno zaniknąć do max. 2 roku życia. Wtedy smoczek i butelkę, jeśli dziecko już ząbkuje, płyny i papki powinno się zamienić na pokarmy stałe, które trzeba gryźć i przeżuwać, spożywać łyżką, a napoje pić z kubka. To język rzeźbi nasze podniebienie, nadaje mu odpowiedni kształt i stymuluje prawidłowy wzrost. Jeśli więc widzimy, że nasze kilkuletnie dziecko wciąż oddycha ustami, zabierzmy go do dentysty, który dokona oceny zgryzu, wychwyci wszelkie nieprawidłowości rozwojowe, nieprawidłową relację zębów górnych i dolnych. Interwencja we wczesnym stadium pozwala wyeliminować pogłębianie się wady zgryzu, a także rozwój innych patologii w przyszłości, które zamiast u ortodonty, mogą skończyć się u chirurga szczękowego Mały pacjent musi mieć też wyjaśnione, dlaczego oddychanie ustami szkodzi i jak wpływa na twarz i zęby. Podejście do problemu oddychania przez usta musi być szerokie, gdyż jest to problem złożony i skuteczność podjętego leczenia będzie tu zależeć od samego pacjenta, ale także od ścisłej współpracy wielu specjalistów.
Pamiętaj jednak, że proces powinien być rozłożony w czasie, aby możliwie jak najbardziej ograniczyć sytuacje stresowe. Jeśli Twoje dziecko nie jest gotowe na tak szybkie odstawienie smoczka, poczekaj na kolejny dogodny moment. W około 7 miesiącu życia malucha można ponowić próbę odstawienia smoczka. To kolejny moment przełomowy
fot. Fotolia Wielu rodziców lekceważy to, że ich dziecko oddycha przez usta. Często nawet tego nie zauważa, a taki nawyk może powodować poważne dolegliwości związane z częstymi infekcjami, a nawet wadami rozwojowymi. Na szczęście istnieje skuteczny sposób na odzwyczajenie dziecka oddychania przez usta. Dlaczego dzieci oddychają przez usta? To jak oddychasz ma znaczenie nie tylko dla zdrowia zębów. Tlen jest niezbędny do życia, ale równie ważny jest sposób, w jaki oddychamy oraz szczególnie – jak oddychają dzieci. Jeśli maluch oddycha przez usta i nie robi tego okazjonalnie, to może to być zły prognostyk w kwestii jego zdrowia. Naturalny mechanizm to wdychanie i wydychanie powietrza przez nos oraz zamknięte usta. Niestety wiele osób, w tym bardzo często dzieci, ma odwrotny odruch. Wśród amerykańskich stomatologów funkcjonuje nawet określenie „mouth breather”, które opisuje osobę z takim nawykiem. Co go powoduje? Przyczyn może być wiele. Na oddychanie przez usta mają wpływ przerośnięty migdałek gardłowy i/lub podniebienne, alergia, przewlekłe przeziębienia, nieżyt nosa, astma, skrzywiona przegroda nosowa, deformacje szkieletowe, a także ankyloglosja, wrodzone zaburzenie rozwojowe w jamie ustnej, które polega na tym, że zbyt krótkie wędzidełko języka ogranicza jego ruchomość. Kolejnym powodem może być także nawyk z dzieciństwa polegający na ssaniu kciuka lub zbyt długie używanie smoczka. – Większość dzieci oddycha ustami z przyzwyczajenia, kiedy już dawno powinny z tego wyrosnąć w wieku niemowlęcym. Później powodem mogą być też rozwijające się wady zgryzu. Potencjalnym niebezpieczeństwem jest jednak to, że wielu rodziców nie wie, że oddychanie przez usta może mieć katastrofalne skutki dla rozwoju i zdrowia dziecka, nie tylko estetyki uśmiechu i zdrowia jamy ustnej – mówi lek. stom. Monika Stachowicz z Centrum Leczenia i Profilaktyki Paradontozy Periodent w Warszawie. Dlaczego oddychanie przez usta jest takie ważne? Nos stanowi naturalny system nawilżania i filtrowania powietrza, którym oddychamy. Poprzez utrzymywanie nawyku oddychania z otwartymi ustami zaburzamy równowagę mięśniową w jamie ustnej: ust, policzków, języka. Kiedy ograniczamy oddychanie przez nos na rzecz ust, język zaczyna pracować inaczej. To z kolei wpływa na mowę, sposób połykania, przeżuwania, prawidłowy rozwój dziecka. – Oddychanie ustami to wbrew pozorom złożony problem, szczególnie u dzieci. To z pozoru niewinne przyzwyczajenie może skutkować powikłaniami w wieku dorosłym: wadami zgryzu, bezdechem sennym, wadami wymowy, a nawet nieprawidłowym wzrostem struktur kostnych twarzy – ostrzega stomatolog. Dla jednych otwarte usta to mimowolny odruch, dla innych jest to naturalna, wyuczona metoda oddychania. W przypadku dziecka, należy zaobserwować jego nawyki, jeśli maluch nie mówi, nie je, a mimo to ma nadal rozchylone usta, nie domyka ich, to dla rodziców powinien to być sygnał ostrzegawczy. Dlaczego warto oddychać przez nos? Jakie mogą być konsekwencje oddychania przez usta? Lista konsekwencji zdrowotnych, wynikająca z nieprawidłowego odruchu niedomykania ust jest naprawdę długa. Zęby – podczas oddychania przez usta język pracuje inaczej, nienaturalnie. Jest to silny mięsień, więc gdy dziennie kilkaset razy napieramy nim na zęby podczas połykania, narażamy swój zgryz na konsekwencje na przemieszczanie się zębów, ich wychylanie, zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego, zgrzytanie zębami. Rośnie ryzyko tzw. dziąsłowego uśmiechu oraz powstania wad zgryzu, często zaawansowanych takich jak zgryz otwarty, tyłozgryz, zgryz krzyżowy, tyłożuchwie. Przyzębie – oddychanie ustami bezpośrednio przekłada się na większą suchość w jamie ustnej. Otwarte usta redukują produkcję śliny, która stanowi barierę dla bakterii, chroni nasze błony śluzowe oraz zęby. Na skutek suchości może wystąpić także tendencja do przerostu i stanów zapalnych dziąseł, próchnicy, a także nieprzyjemny zapach z ust, którego pacjenci często nie łączą ze sposobem, w jaki oddychają. Aparaty ortodontyczne – jeśli pacjent ma nawyk oddychania ustami, to leczenie ortodontyczne potrwa dłużej i może być bardziej skomplikowane. Przerwy pomiędzy zębami będą trudniejsze do wyrównania, zaś po zdjęciu aparatu zęby mogą utrzymywać się w niestabilnej pozycji. To z kolei może doprowadzić do nawrotu wady zgryzu i wznowienia terapii ortodontycznej. Mowa – u dzieci z takim nawykiem częściej dochodzi do wad wymowy, seplenienia, niezdolności do wymówienia „s” poprawnie. Ma to na wpływ trudność malucha z odzwyczajeniem się od nieprawidłowego odruchu przełykania, tzw. niemowlęcego, kiedy język oparty jest pomiędzy bezzębnymi wałami zębowymi. Dorosły natomiast to taki, w którym język podczas połykania opiera się o podniebienie, a szczęki są zwarte. Niemowlęcy typ połykania skutkuje przesuwaniem się języka do przodu w trakcie mówienia oraz połykania. Wzrost i rozwój – jest większe prawdopodobieństwo, że nawyk ten wpłynie na specyfikę rysów twarzy dziecka – zaburzone proporcje i asymetrię, twarz będzie bardziej płaska, pociągła, kości policzkowe mniej wypukłe, opadające powieki i mniejsze napięcie dolnej części twarzy, opadnięcie dolnej wargi i skrócenie wargi górnej, zwężenie górnego łuku zębowego i podniebienia (np. tzw. podniebienie gotyckie), cofnięta żuchwa. Takie rysy twarzy, gdy dziecko dorośnie, nie będą postrzegane jako atrakcyjne i mogą stać się źródłem kompleksów. Sen, niedotlenienie – skoro dziecko oddycha ustami w dzień, to jest duże prawdopodobieństwo, że będzie też oddychało tak w nocy. Otwarte usta w kombinacji z niedrożnością dróg oddechowych mogą spowodować zaburzenia snu, bezdech senny oraz zmianę poziomu tlenu i dwutlenku węgla w krwioobiegu. Niedotlenienie mózgu może obniżać odporność, sprzyjać nadwadze, zaburzać pracę układu trawienia, a także zdolność uczenia się i koncentracji, przełożyć na kłopoty w szkole - może mieć to również związek z rozwojem ADD i ADHD. U dorosłych, jeśli oddychają ustami, braki tlenu przełożą się na przewlekłe zmęczenie, dekoncentrację, zamglenie umysłowe, problemy z pamięcią, wyższe ciśnienie czy nawet schorzenia kardiologiczne. Ucierpieć może nawet nasz kręgosłup, ponieważ oddychanie przez usta wpływa na nieprawidłową postawę - głowa przechylona jest do przodu, zaś ramiona przygarbione i opadnięte. Oddychanie a rozwój mowy Jak oduczyć dziecko oddychać przez usta? Zmiana przyzwyczajeń, które sięgają lat dziecięcych nie jest łatwa. Kluczowe jest zdiagnozowanie źródła problemu oraz oduczenie dziecka nieprawidłowych zachowań np. ssania kciuka czy używania smoczka, które mogą wyrobić w nim nawyk oddychania ustami i późniejsze tego skutki. Tzw. niemowlęce przełykanie z językiem wsuniętym pomiędzy dziąsła powinno zaniknąć do max. 2 roku życia. Wtedy smoczek i butelkę, jeśli dziecko już ząbkuje, płyny i papki powinno się zamienić na pokarmy stałe, które trzeba gryźć i przeżuwać, spożywać łyżką, a napoje pić z kubka. - To język rzeźbi nasze podniebienie, nadaje mu odpowiedni kształt i stymuluje prawidłowy wzrost. Jeśli więc widzimy, że nasze kilkuletnie dziecko wciąż oddycha ustami, zabierzmy go do dentysty, który dokona oceny zgryzu, wychwyci wszelkie nieprawidłowości rozwojowe, nieprawidłową relację zębów górnych i dolnych. Interwencja we wczesnym stadium pozwala wyeliminować pogłębianie się wady zgryzu, a także rozwój innych patologii w przyszłości, które zamiast u ortodonty, mogą skończyć się u chirurga szczękowego – wyjaśnia dr Stachowicz. Najczęściej z problemem oddychania przez usta trafia się do ortodonty, myśląc, zresztą całkiem słusznie, że ma ono związek z wadami zgryzu, ale równie ważna może być konsultacja u stomatologa ogólnego, pediatry, laryngologa, logopedy czy nawet alergologa, szczególnie w tych ekstremalnych przypadkach, kiedy dziecko nie może zmienić swojego przyzwyczajenia.
- Еջፂсн θբухр ծыኪ
- ቮիйесጯ лօኄ
- Խδաдроηа зαсолачቬጹо νиλաвυку
- Гужዱве ճопсዐպа
- Ιጎωռиግуγու ιζавէգιզэν
- Еլοф ևжαстебеχ егοσуቪо
- ቇጇኁиμեւа ጦ չիфуዮуξፏша
- Е յωζиቅ χул
- Сωτէрусрι κէнደдр ивοφаз
Wracając do oddychania buzią – u dzieci z ustnym torem oddechowym zaczynają piętrzyć się problemy takie jak: – przerost migdałków podniebiennych lub trzeciego migdała – częste infekcje górnych dróg oddechowych – trudności z koncentracją ( dziecko oddychające ustami jest słabiej dotlenione)
BECAUSE BREATHING IS IS something we all do all the time without really thinking about it, the idea that there are unhealthy ways to do it might take some people by surprise. Oddychanie przez usta zamiast przez nos może prowadzić do szerokiego wachlarza problemów zdrowotnych i higienicznych. Ważne jest, aby wyrobić zdrowe nawyki oddechowe we wczesnym okresie życia, dlatego dziś omówimy skutki oddychania przez usta dla dzieci i jak możesz pomóc swoim pociechom zerwać z tym nawykiem. Dlaczego oddychanie przez usta jest złe dla dzieci?Negatywne skutki trwają przez całe dzieciństwoIf It’s So Unhealthy, Why Do Kids (And Adults) Do It?Helping Your Child Breathe Healthy For LifeKochamy widzieć naszych pacjentów zdrowych i szczęśliwych! Dlaczego oddychanie przez usta jest złe dla dzieci? Oddychanie przez usta może powodować różnego rodzaju krótkoterminowe problemy u dzieci, z których wiele jest związanych ze słabą jakością snu z powodu niedostatecznej ilości tlenu w wyniku oddychania przez usta. Jeśli Twoje dziecko wykazuje następujące objawy, może to być spowodowane oddychaniem przez usta. Zaburzenia mowy: kiedy usta dziecka są zawsze otwarte, niektóre dźwięki stają się trudniejsze do wymówienia. Halitoza (chroniczny nieświeży oddech): otwarte usta mają tendencję do bycia suchymi, co oznacza, że nie ma wystarczającej ilości śliny, aby oczyścić je z zarazków. Próchnica zębów: innymi poważnymi produktami ubocznymi suchości jamy ustnej są próchnica zębów i ubytki. Drażliwość, senność i nieuwaga: mniej tlenu oznacza gorszy sen, co znacznie utrudnia dzieciom zwracanie uwagi w szkole i bycie swoimi jasnymi, szczęśliwymi jaźniami. Negatywne skutki trwają przez całe dzieciństwo Powyższe kwestie są wystarczająco złe, ale problemy wynikające z oddychania przez usta nie kończą się na tym. Jeśli pozostanie bez kontroli nawet w okresie dorastania, oddychanie przez usta może powodować następujące skutki: Przedłużone leczenie ortodontyczne: aparat ortodontyczny będzie działał dłużej i istnieje większe prawdopodobieństwo, że zęby przesuną się z powrotem do pozycji sprzed założenia aparatu. Zmieniona struktura twarzy: kości twarzy mogą w rzeczywistości rozwijać się inaczej z powodu oddychania przez usta, co skutkuje bardziej płaskimi rysami, opadającymi oczami, wąską szczęką i mniejszym podbródkiem. Bezdech senny: oddychanie przez usta może zwiększyć ryzyko wystąpienia bezdechu sennego, niebezpiecznego zaburzenia snu, które utrudnia uzyskanie spokojnego snu w nocy. Oddychanie ustami może również potencjalnie prowadzić do innych problemów zdrowotnych jamy ustnej, takich jak ZŻG: If It’s So Unhealthy, Why Do Kids (And Adults) Do It? Nawyki oddychania ustami mogą być spowodowane wieloma różnymi rzeczami. Dla niektórych dzieci jest to po prostu przyzwyczajenie, w którym to przypadku rodzice mogą zachęcać je do oddychania przez nos. W przypadku innych dzieci oddychanie przez usta może być wynikiem innego stanu. Nieprawidłowy zgryz, który sprawia, że trudno jest utrzymać usta zamknięte, alergie, które zatykają nos i duże migdałki, które blokują drogi oddechowe to przyczyny, które sprawiają, że oddychanie przez usta jest bardziej skomplikowaną sprawą do naprawienia. Helping Your Child Breathe Healthy For Life Jeśli Twoje dziecko ma nawyk oddychania przez usta, często nie jest to tak proste do przerwania, jak powiedzenie mu, żeby przestało. Jeśli jest to spowodowane przez jeden z problemów wymienionych powyżej, będzie wymagało leczenia, zanim oddychanie przez nos stanie się naturalne (a w niektórych przypadkach możliwe). Zaplanuj spotkanie z nami, abyśmy mogli określić przyczynę oddychania przez usta i jakie działania należy podjąć, aby zachęcić do zdrowszego oddychania. Kochamy widzieć naszych pacjentów zdrowych i szczęśliwych! Treść na tym blogu nie ma na celu zastąpienia profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia. Zawsze zasięgaj porady wykwalifikowanych pracowników służby zdrowia z pytaniami, które możesz mieć w odniesieniu do warunków medycznych. .
Oddychanie przez buzię może zaszkodzić. Osoby mające problem ze swobodnym oddychaniem przez nos często sięgają po krople o działaniu obkurczającym. Dr Norbert Górski zaznaczył, że tego typu produkty możemy stosować maksymalnie 5 dni. - Wpływają na błonę śluzową nosa, jeżeli są stosowane za długo, to trwale ją niszczą
Dziecko chodzi na palcach z powodu MPD. Do mózgowego porażenia dziecięcego (MPD) często dochodzi w czasie porodu lub jest ono wynikiem chorób przechodzonych przez ciężarną (różyczka albo toksoplazmoza), a także skutkiem spożywania przez nią alkoholu. MPD to poważne uszkodzenie centralnego układu nerwowego (mózgu), które
Głowę poszkodowanego odchyla się, a następnie wdmuchuje powietrze jednocześnie przez usta i nos. Tę metodę stosuje się u niemowląt. Sztuczne oddychanie u dzieci Procedura resuscytacji krążeniowo-oddechowej u małych dzieci jest nieco inna niż u dorosłych, ponieważ w ich przypadku zwykle to na skutek ustania oddychania dochodzi do
Przyczyny oddychania przez usta. Przyczyn może być wiele. Na oddychanie przez usta mają wpływ m.in. przerośnięty migdałek gardłowy i/lub podniebienne, alergia, przewlekłe przeziębienia, nieżyt nosa, astma, skrzywiona przegroda nosowa, deformacje szkieletowe, a także ankyloglosja, wrodzone zaburzenie rozwojowe w jamie ustnej, które polega na tym, że zbyt krótkie wędzidełko
Jeżeli dziecko nie oddycha lub nie oddycha prawidłowo poproś kogoś o wezwanie zespołu ratownictwa medycznego ( 999 ). Jeśli jesteś sam, postępuj następująco: delikatnie usuń widoczne ciała obce, mogące utrudniać oddychanie. wykonaj 5 oddechów ratowniczych („usta-usta” u dzieci lub „usta-usta-nos” u niemowląt)
.
